Οχι, όμως, όπως παρουσιάζεται από την πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών.
Σύμφωνα με αυτή, υπάλληλοι 75 υπηρεσιών, οι οποίες έχουν καταργηθεί, απειλούνται με απόλυση και μάλιστα χωρίς να αποζημιωθούν, εάν δεν δεχτούν τη μετάταξή τους. Συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι το προσωπικό των εν λόγω φορέων, συνολικά 4.500 υπάλληλοι, είναι υποχρεωμένοι να υποβάλουν τις αιτήσεις για μετάταξη απαραίτητα μέσα στις προθεσμίες που θα τους δοθούν. Μάλιστα θα πρέπει μέσα σε 15 μέρες από την κοινοποίηση της μετάταξής τους να παρουσιαστούν στην καινούργια υπηρεσία τους. Σε διαφορετική περίπτωση, απολύονται, χωρίς αποζημίωση, αφού οι εν λόγω προθεσμίες θα είναι αποκλειστικές και όχι ενδεικτικές.
Πράγματι, είναι πιθανό ακόμα και στο Δημόσιο να μη δοθούν αποζημιώσεις. Ομως, για να συμβεί αυτό σε υπαλλήλους του Δημοσίου θα πρέπει να προηγηθούν κάποια στάδια. Οπως αναφέρει ο εργατολόγος Δημ. Βερβεσός, αρχικώς ανακοινώνονται οι οικειοθελώς μετατάξεις, λόγω κατάργησης της θέσης τους. Εφόσον οι υπάλληλοι δεν παρουσιαστούν στις νέες υπηρεσίες τους, τότε το υπουργείο προχωρά στις λεγόμενες αναγκαστικές μετατάξεις, τις οποίες οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να ακολουθήσουν. Εάν και πάλι κάποιος αρνηθεί και δεν παρουσιαστεί εντός της προθεσμίας που του δίνεται, τότε επόμενο στάδιο σύμφωνα με τον Δημοσιονομικό Κώδικα είναι η απόλυση και εν συνεχεία η καταγγελία συμβάσεων αποζημίωσης, που θα κρίνει αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο.
Αντ.Ξ.
ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ!!!
adespotos1@hotmail.com
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
Απειλούνται με απόλυση χωρίς αποζημίωση!
Η επικείµενη εξαγορά της ΜΕΒΓΑΛ από τη Vivartia, η πιθανή πώληση της ∆ωδώνης αλλά και η εξωστρέφεια που δείχνουν όλες οι εταιρείες του κλάδου αλλάζουν τα δεδοµένα.
Η πτώση των πωλήσεωνστην εγχώρια αγορά γαλακτοκοµικών έφτασε στο εννεάµηνο το 4,7%, ωστόσο οι εταιρείες εµφανίζονται αισιόδοξες και αναπροσαρµόζουν τις στρατηγικέςτους προκειµένου να ανταποκριθούν στην κρίση και να φέρουν πωλήσεις από το εξωτερικό.
Το γεγονός ότι το γάλα και τα προϊόντα του αποτελούν ανελαστική αγορά για τους καταναλωτές δίνει στους επιχειρηµατίες της γαλακτοβιοµηχανίας την ελπίδα ότι και εν µέσωκρίσης µπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα σε σχέση µε επιχειρήσεις άλλων κλάδων της βιοµηχανίας τροφίµων.
Μάλιστα, ακόµα και το γεγονός ότι ένα µεγάλο µέρος των καταναλωτών στην εγχώρια αγορά έχει στραφεί το τελευταίο 6µηνο στα γαλακτοκοµικά προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας (αύξηση 25%) δεν τους προβληµατίζει, αφού οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν µπει δυναµικά και στην παραγωγή ιδιωτικής ετικέτας, τόσο στο γάλα όσο και στο γιαούρτι. Αλλαγές µέσω εξαγορών
Το βέβαιο είναι ότι έτσιόπως διαµορφώνονται τα πράγµατα, οι ανακατατάξεις στην αγορά είναι αναπόφευκτες και ορισµένοι επιχειρηµατίες εκτιµούν ότι αυτές µπορεί να έρθουν µόνο µέσω συνεργασιών ή εξαγορών. Προς αυτήτην κατεύθυνση κινήθηκε, άλλωστε, και η εξαγορά της ΜΕΒΓΑΛ από τηVivartia,η οποία όµως έχει κολλήσειστην Επιτροπή Ανταγωνισµού, καθώς σε πρώτη φάση εξέφρασε επιφυλάξεις για το αν το κοινό σχήµα θα προκαλέσει προβλήµατα ανταγωνισµού στην αγορά. Το θέµα παραπέµφθηκε στην Ολοµέλεια της Επιτροπής για τις 10 Ιανουαρίου 2010. Συγκεκριµένα,ηΕπιτροπή Ανταγωνισµούστην εισήγησή της προς την Ολοµέλεια, αναφέρει πως η συγχώνευση των δύο εταιρειών «δύναται να περιορίσει σηµαντικά τη λειτουργία του ανταγωνισµού, ιδίως µε τη δηµιουργία ή ενίσχυση δεσπόζουσας θέσης, στις σχετικές αγορές της προµήθειας νωπού γάλακτος(τόσο σε τοπικές παραγωγικέςζώνες της Βόρειας Ελλάδας όσο καισε εθνικό επίπεδο), της παραγωγής και διάθεσης φρέσκου γάλακτος, καθώς και της παραγωγής και διάθεσηςσοκολατούχου γάλακτοςστην ελληνική επικράτεια».
Ανατρέπει τα δεδοµένα
Η εταιρεία Vivartia είχε ανακοινώσει στα τέλη Αυγούστου την υπογραφή συµφωνίας για την εξαγορά του 57,8% της ΜΕΒΓΑΛ, έναντι τιµήµατος περίπου 77 εκατ. ευρώ.Το κοινό σχήµα που θα δηµιουργηθεί από τη συγχώνευση ∆έλτα και ΜΕΒΓΑΛ, αν τελικά ολοκληρωθεί η συµφωνία, θα αλλάξει τα δεδοµένα στην ελληνική αγορά γάλακτος καθώς η νέα εταιρεία θα διαθέτει – σύµφωνα µε εκτιµήσεις – µερίδιο 31% στην αγορά λευκού γάλακτος και 25% στην αγορά προϊόντων γιαούρτης.
Πωλητήριο στη ∆ωδώνη
Την ίδια ώρα, το πωλητήριο στη γαλακτοβιοµηχανία ∆ωδώνη που βάζει η ΑΤΕ, αναµένεται επίσης να προκαλέσει εξελίξεις στον κλάδο, καθώς η συγκεκριµένη εταιρεία, αν και συνεταιριστική, έχει ένα ιδιαίτερα «δυνατό» όνοµα στην αγορά και ένα µεγάλο µερίδιο των πωλήσεών της – περίπου το 20% – πραγµατοποιείται από εξαγωγές σε τριάντα χώρες σε ολόκληρο τον κόσµο.
Στροφή των γαλακτοβιοµηχανιών στις αγορές του εξωτερικού
Η ΣΤΡΟΦΗ των γαλακτοβιοµηχανιών στις αγορές του εξωτερικού είναι πλέον αναπόφευκτη καθώς οι ελληνικές εταιρείες έχουν αντιληφθείότι µόνοέτσι θα µπορέσουν να καλύψουν τις απώλειες από την πτώση των πωλήσεων στην εσωτερική αγορά.
Η εταιρεία ΦΑΓΕ αύξησε τον τζίρο της στο εξωτερικό κατά 40,1% και οι πωλήσεις εκτός Ελλάδος αντιστοιχούν πλέον στο 45,1% του τζίρου της. Καλές επιδόσεις στο εξωτερικό έχει και η βορειοελλαδίτικη ΚριΚρι, η οποία ανακοίνωσε την ίδρυση εταιρείας µε την επωνυµία KriKri Bulgaria A.D. στη Βουλγαρία. Το α’ εξάµηνο του 2010οι πωλήσεις τηςστο εξωτερικό υπερδιπλασιάστηκαν, καθώς διαµορφώθηκαν σε 6,4 εκατ. ευρώ και πλέον αποτελούν το20% τουσυνολικού της τζίρου. Οι ελληνικές εξαγωγές γαλακτοκοµικών σηµειώνουν σηµαντική αύξησητα τελευταία χρόνια.
Σύµφωνα µε τα στοιχεία του ΟΠΕ,στο εννεάµηνο Ιανουαρίου - Σεπτεµβρίου 2010 η αύξηση των εξαγωγών γαλακτοκοµικών εκτός από το βούτυρο και το τυρί αυξήθηκαν κατά 13,8%, ενώ το βούτυρο και τα αλλά προϊόντααπό λίπη γάλακτος σηµείωσαν αύξηση κατά 218,5%.
Κλέβουν στη βενζίνη ολοένα και περισσότερα πρατήρια πειράζοντας µε ηλεκτρονικάσυστήµατα τελευταίας τεχνολογίας τις αντλίες των καυσίµων, µε αποτέλεσµα οι οδηγοί να παραλαµβάνουνλιγότερη ποσότητα από εκείνη για την οποία πλήρωσαν.
Τις ανησυχητικές διαστάσεις που προσλαµβάνει το φαινόµενο καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των βενζινοπωλών και συγκεκριµένα η Πανελλήνια Οµοσπονδία Πρατηριούχων Εµπόρων Καυσίµων (ΠΟΠΕΚ), ενώ την αύξηση των κρουσµάτων παραδέχεται και το αρµόδιο υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξηςκαι Ανταγωνιστικότητας.
Οι πληροφορίες των βενζινοπωλών αναφέρονται σε κυκλώµατα που τοποθετούν σύγχρονα ψηφιακά συστήµατα στις αντλίες των πρατηρίων µε σκοπό τις ελλειµµατικές παραδόσεις, σε ποσοστό συνήθως5% επί της παραγγελθείσας ποσότητας, διαπίστωση που προκύπτει και από καταγγελίες όσων έχουν πέσει θύµατα.
Οι έλεγχοι
Στο θέµα παρενέβη και το αρµόδιο υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, γνωστοποιώντας ότι οι υπηρεσίες του προέβησαν ήδη σε 50 ελέγχους, εντοπίζοντας παράνοµους µηχανισµούς σε αντλίες που εξαπατούσαν και έκλεβαν τους καταναλωτές.
Αλλά ακόµη και όταν συλλαµβάνονται οι επιτήδειοι, αντί να τους αφαιρείται η άδεια του πρατηρίου, όπως παραδέχεται σε ανακοίνωσή του το υπουργείο, λόγω της ανεπαρκούς νοµοθεσίας απλώς σφραγίζονται οι παράνοµες αντλίες.
Αµέσως µετά την αφαίρεση των παράνοµων µηχανισµών «αποσφραγίζονται οι αντλίες, χωρίς ουσιαστική και αποτρεπτική ποινή για τους δράστες». Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που προωθεί προς ψήφιση τροπολογία για την επιβολή στο εξής αυστηρών ποινών, από την αναστολή λειτουργίας των πρατηρίων που παρανοµούν ώς και την οριστική αφαίρεση της άδειας λειτουργίας τους, πέραν των χρηµατικών προστίµων.
Εξαρση
Αιτία της έξαρσηςπου έχει προσλάβει η κλοπή στην αντλία δεν είναι άλλη από τηνεκτίναξη της τιµήςτης βενζίνης στα 1,588 ευρώ (η ακριβότερη στην Ευρώπη), κυρίως λόγω των απανωτών αυξήσεων στους φόρους.
Από τον Φεβρουάριο µέχρι σήµερα οι φόροι στα καύσιµα έχουν αυξηθεί 62,5%. Και η µέση τιµή της αµόλυβδης από 1,1 ευρώ έχει φτάσει στα 1,58 ευρώ το λίτρο (αύξηση 44%, όσο δηλαδή έχει αυξηθεί και το κέρδος για τον επιτήδειο). Αν, για παράδειγµα, ένα πρατήριο πουλάει ετησίως 6 εκατ. λίτρα βενζίνης, το 5% της κλοπής ισοδυναµεί µε 300.000 λίτρα. Με µέση τιµή βενζίνης το 1,58 ευρώ, ο συγκεκριµένος επιχειρηµατίας βάζει στην τσέπη γύρω στα 477.000
ευρώ µαύρα! ∆ηλαδή 40.000 ευρώ αφορολόγητα κάθε µήνα!
Οι µηχανισµοί αυτοί λέγεται ότι κοστίζουν γύρω στα 5.000 ευρώ και µπορεί κάποια από τα εξαρτήµατά τους να εισάγονται, αλλά πιθανώς να συναρµολογούνται στη Ελλάδα, όπως λέει άνθρωπος του χώρου. Στην αγορά µάλιστα εκτιµούν ότι τα κυκλώµατα σχετίζονται µε τον χώρο των κατασκευαστών αντλιών, καθώς µόνο εκείνοι γνωρίζουν το λογισµικό µιας αντλίας και άρα είναι σε θέση να παρέµβουν σε αυτόν.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Φιντικάκης
Τον ξέχασε στο τελεφερίκ…
Ειρήνη Λαλίδου
Σενάριο ταινίας θυμίζει το απίστευτο περιστατικό που έζησε ένας άτυχος σκιέρ σε χιονοδρομικό κέντρο της χώρας μας.
Παρέμεινε «κρεμασμένος» στο τελεφερίκ σε συνθήκες ψύχους για 65 ολόκληρα λεπτά, επειδή ο υπάλληλος του χιονοδρομικού κέντρου βιάζονταν να φύγει.
Ο ανεύθυνος υπάλληλος βλέποντας το ρολόι να σημαίνει το τέλος της βάρδιας του, κατέβασε τους διακόπτες του τελεφερίκ χωρίς να ελέγξει προηγουμένως αν βρίσκονταν κανείς πάνω σε αυτό.
Τις κραυγές του σκιέρ άκουσαν κάποιοι άλλοι σκιέρ, οι οποίοι και ειδοποίησαν το φύλακα του χιονοδρομικού.
Κουβανοί γιατροί θεράπευσαν και τον εκτελεστή του Τσε Γκεβάρα !!!
Είναι οι πραγματικοί ήρωες της μεγάλης καταστροφής που έπληξε την Αϊτή εξαιτίας του μεγάλου σεισμού. Μια καταστροφή που συνέβη στη πίσω αυλή της Αμερικής, και για την αντιμετώπιση της οποίας, η κυβέρνηση Ομπάμα υποσχέθηκε να κάνει τα μέγιστα. Μόνο που αυτοί οι πραγματικοί ήρωες, που σχεδόν μόνοι τους αντιμετωπίζουν τις δεινές συνέπειες του σεισμού, δεν είναι Αμερικάνοι, αλλά Κουβανοί. Πολίτες μιας χώρας που οι ΗΠΑ μισούν, και η οποία με τη προσφορά της κάνει τις υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες να ντρέπονται.
Μια υγειονομική «ταξιαρχία» αποτελούμενη από 1.200 Κουβανούς, επιχειρεί σε ολόκληρη τη ρημαγμένη από το σεισμό και τη χολέρα Αϊτή, ως μέρος της διεθνούς ιατρικής προσπάθειας του Fidel Castro, που έχει δημιουργήσει πολλούς φίλους για τη χώρα του, αλλά ελάχιστη διεθνή αναγνώριση.
Οι υγειονομικοί εθελοντές της Κούβας βρίσκονται στο νησί από το 1998, παρέχοντας τις ιατρικές τους φροντίδες δωρεάν. Έτσι, όταν χτύπησε ο σεισμός, η ομάδα των 350 ατόμων ήταν έτοιμη από καιρό. Και την ώρα που τα παγκόσμια ΜΜΕ ασχολούνταν με τις φανφαρόνικες δημοσιοσχεσίστικες αποστολές βοήθειας της Αμερικής και της Βρετανίας, εκατοντάδες επιπλέον Κουβανοί γιατροί και νοσηλευτές κατέφθαναν κα περνούσαν στη δράση χωρίς καμία δημοσιότητα. Οι περισσότερες ξένες αποστολές έφυγαν μέσα σε δυο μήνες, οι μόνοι που έμειναν ήταν οι Κουβανοί, και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, προσφέροντας πολύτιμή ιατρική περίθαλψη στο εξαθλιωμένο αυτό κρατίδιο της Καραϊβικής.
Με βάση τα τελευταία επίσημα στοιχεία του ΠΟΥ, το ιατρικό προσωπικό της Κούβας, που λειτουργεί 40 υγειονομικά κέντρα σε ολόκληρο το νησί της Αϊτής, έχει φροντίσει περισσότερα από 30.000 θύματα χολέρας από τον περασμένο Οκτώβριο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ξένη αποστολή, που ήδη έχει φροντίσει το 40% των θυμάτων της φοβερής αυτής ασθένειας.
Οι περιπλανώμενοι γιατροί της αποτελούν ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη κυβερνητική εξωτερική και οικονομική πολιτική της Κούβας, δημιουργώντας φίλους σε ολόκληρο το πλανήτη. Ένα από τα πολλά προγράμματα, το «Επιχείρηση Θαύμα», έχει ήδη επαναφέρει την όραση σε 1.8 εκατομμύρια ανθρώπων που υπέφεραν από καταρράκτη, σε 35 χώρες. Μεταξύ αυτών που θεραπεύτηκαν από τους Κουβανούς οφθαλμίατρους, ήταν και ο Βολιβιανός λοχίας Mario Teran, που το 1967 είχε δολοφονήσει τον Che Guevara.
Το κουβανικό Σύνταγμα προβλέπει την αποστολή βοήθειας σε χώρες που τη χρειάζονται, όμως η διεθνής αλληλεγγύη δεν είναι ο μόνος λόγος που η Κούβα βοηθά. Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους αποστολές ενισχύει το εισόδημα των χαμηλά αμειβόμενων γιατρών, αλλά τους δίνει και την ευκαιρία να δουν από κοντά ασθένειες και ιατρικά προβλήματα που αλλιώς θα γνώριζαν μόνο μέσα από τα βιβλία.
Σήμερα, το 1/3 των 75.000 γιατρών της Κούβας, μαζί με 100.000 περίπου νοσηλευτές, εργάζονται εθελοντικά σε 77 διαφορετικές φτωχές χώρες του πλανήτη. Παρόλη την απουσία τους, η αναλογία ιατρών ανά κατοίκους (1/220) στη Κούβα, παραμένει μια από τις υψηλότερες όλου του κόσμου, ειδικά αν συγκριθεί με την αντίστοιχη (1/370) της Βρετανίας.
Το μοντέλο της ιατρικής που ακολουθεί η Κούβα, έχει καταφέρει τεράστιες υγειονομικές εξελίξεις, παρά το γεγονός ότι η χώρα δαπανά μόλις $400 ανά κάτοικο (2007), σε σχέση με τα $3.000 της Βρετανίας και τα $7.500 των ΗΠΑ. (Τα στοιχεία είναι του ΟΟΣΑ).
Ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας, που αποτελεί τον πιο αξιόπιστο τρόπο μέτρησης της υγειονομικής περίθαλψης σε κάποιο κράτος, είναι 4.8 ανά 1.000 γεννήσεις στη Κούβα, εφάμιλλος με αυτόν της Βρετανίας, και αρκετά χαμηλότερος από αυτόν της Αμερικής. Επίσης, μόνο το 5% των νεογνών γεννιούνται με χαμηλό βάρος, που αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στη μακροπρόθεσμη κατάσταση της υγείας, ενώ και η μητρική θνησιμότητα της Κούβας είναι η χαμηλότερη της ηπείρου. (Τα στοιχεία αυτά είναι του ΠΟΥ).
S.A. -The Independent.
Κραυγή απόγνωσης
Του Κώστα Ροδινού
«Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζομένου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».
΄Αρθρο 22 παρ. 1 του Συντάγματος
Περνώντας το βράδυ των Χριστουγέννων από τη λεωφόρο Ηλιουπόλεως έπαθα σόκ όταν είδα τα λουκέτα. Μέτρησα καμιά 50αριά κλειστά καταστήματα σε μια απόσταση μόλις 700 μέτρων! Όλα αυτά τα μαγαζιά, μόλις πριν από ένα χρόνο, αν δεν έσφυζαν από ζωή, τουλάχιστον τα έφερναν βόλτα. Κάτι ήταν και αυτό. Ενώ τώρα;
Σε μια παρέα που βρέθηκα, το αντικείμενο της συζήτησης ήταν η οικονομική κρίση. Έκδηλη η κατήφεια και η απαισιοδοξία για το μέλλον. Πρόσωπα σκυθρωπά, φοβισμένα, με την αγωνία έντονα ζωγραφισμένη. Δάνεια, εισφορές, πιστωτικές κάρτες, ενοίκια, δίδακτρα, λογαριασμοί, εφορία, τέλη κυκλοφορίας και πάει λέγοντας. Όλα σε εκκρεμότητα!
«Μετά τις γιορτές η κατάσταση θα γίνει εφιαλτική. Περίπου 10.000 μικρές επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο, μόνο στην περιοχή της Αττικής», μου αποκάλυψε ένας ….υποψήφιος, που περίμενε τις γιορτές μήπως και καταφέρει να ρεφάρει κάτι.
«Ο ηθικός αυτουργός»
«Δεν ξέρω αν γίνεται, αλλά σκέφτομαι να στείλω ένα εξώδικο στον κ. Παπανδρέου, μαζί με τα κλειδιά του μαγαζιού και όλους τους ανεξόφλητους λογαριασμούς μου! Γιατί αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός αυτού που βιώνουμε σήμερα. Τι μ’ ενδιαφέρει εμένα το fast track και όλες αυτές οι μαλακίες που ακούω κάθε βράδυ στην τηλεόραση; Εδώ καταστρέφεται η ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις. Αφανιζόμαστε. Θα έρθουν οι ξενόφερτοι μεγαλοκαρχαρίες θα τα μαζέψουν όλα για ένα κομμάτι ψωμί. Θα κλείσουν μαγαζιά από τα οποία ζούν χιλιάδες οικογένειες.»
Του είπα ότι το θεωρώ υπερβολικό να στείλει εξώδικο στον Πρωθυπουργό. Μόνο που δεν μου όρμηξε. «Ακουσε, αγαπητέ, μου. Δεν ξέρω σε ποια χώρα ζείς! Εμένα τον τελευταίο χρόνο μου ανέβηκε η βενζίνη κατά 50%, ο ΦΠΑ από το 19% πήγε στο 23%, μου έβαλαν έκτακτη εισφορά και μου ήρθαν και 3.000 για την περαίωση, ο λογαριασμός της ΔΕΗ σχεδόν διπλασιάστηκε, όλα τα έξοδα αυξήθηκαν, ο πληθωρισμός τρέχει με 5%, οι τράπεζες έκοψαν κάθε χρηματοδότηση και ας έχουν πάρει ένα σκασμό λεφτά, λόγω της οικονομικής αδυναμίας μου δίνουν δωδεκάμηνες επιταγές και αυτές όταν λήγουν μου τις ανανεώνουν, το ΙΚΑ και το Δημόσιο με έχουν ταράξει στα πρόστιμα και στις προσαυξήσεις επειδή αδυνατώ να πληρώσω. Και ο κόσμος, επειδή από όλους έχουν κόψει μισθούς και συντάξεις, δεν έχει πλέον χρήματα για να αγοράσει ούτε τα βασικά. Και όλες οι θυσίες πάνε στο βρόντο γιατί δεν υπάρχει φώς από πού πουθενά! Το 2013 σου λέει! Και αν; Και τι θα κάνω εγώ μέχρι το 2013; Ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά; Αν δεν είναι αυτός, τότε ποιος είναι; Εγώ; Και ξέρεις κάτι; Δεν τους ενδιαφέρουμε εμείς! Αμφιβάλλω αν έχουν ιδέα του τι συμβαίνει στην αγορά. Μας ξεζουμίζουν και μας έχουν οδηγήσει στην απόγνωση και το φόβο. Σοβαρολογώ στα αλήθεια. Θα πάμε να του παραδώσουμε τα κλειδιά των μαγαζιών μας! Ετσι και αλλιώς, εγώ τα υπόλοιπα χρόνια θα τρέχω στα δικαστήρια!»
Ο εφιάλτης που έρχεται
Αλήθεια έχει σκεφτεί κανένας στα σοβαρά τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις; Ξέρετε με τι θα βρεθούν αντιμέτωποι από εδώ και στο εξής;
-Θα μείνουν χωρίς εισόδημα και αυτό θα επιτείνει περαιτέρω την ύφεση της οικονομίας με αποτέλεσμα να μείνουν στο περιθώριο και εκτός οικονομικής δραστηριότητας κλάδοι ολόκληροι.
-Θα είναι πρακτικά αδύνατον να ανταποκριθούν στις παρελθούσες, τρέχουσες, αλλά και τις μελλοντικές υποχρεώσεις τους.
-Θα τους κυνηγάνε οι τράπεζες, απειλώντας με κατασχέσεις των όποιων περιουσιακών στοιχείων τους έμειναν.
-Θα τους «κυνηγάει» το Δημόσιο για ληξιπρόθεσμα χρέη.
-Θα τους «κυνηγάνε» τα ασφαλιστικά ταμεία για «βεβαιωμένες εισφορές»
-Θα καταχωρηθούν στον «Τειρεσία», οπότε στο μέλλον η προσφυγή σε δανεισμό θα είναι αδύνατη.
-Θα μείνουν ανασφάλιστοι, οπότε θα οξυνθεί το πρόβλημα των ταμείων.
-Θα βρεθούν όλοι αντιμέτωποι με την ποινική δικαιοσύνη καθότι οι ασφαλιστικές εισφορές, οι ακάλυπτες επιταγές και τα ληξιπρόθεσμα χρέη, είναι και ποινικά αδικήματα.
-Θα αδυνατούν να κάνουν οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα διότι δεν θα έχουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, άρα δεν θα μπορούν να θεωρούν βιβλία.
Αν δεν το έχουν ήδη συνειδητοποιήσει, δημιουργούνε μια γενιά desperados, που δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στα στοιχειώδη.
Antinews
Σημ.axinosp:Έχουμε δύο επιλογές:
Η μία είναι αυτή
και η άλλη είναι αυτή!!
Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010
ΡΟΔΟΣ-Δύο νεκροί και ένας σε κώμα
Σοκ στην κοινωνία της Ρόδου έχει προκαλέσει ο θάνατος ενός 17χρονου κοριτσιού και ενός 35χρονου ξημερώματα των Χριστουγέννων, καθώς εικάζεται ότι προέρχεται από χρήση χαπιών έκστασι. Ένας φίλος του 35χρονου σε κώμα στο νοσοκομείο. Έρευνα από τον Εισαγγελέα
Σοκ στην κοινωνία της Ρόδου προκάλεσαν δύο αιφνίδιοι θάνατοι που σημειώθηκαν ανήμερα τα Χριστούγεννα, ενώ ήδη έχουν κινητοποιηθεί οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές για την εξιχνίαση των αιτιών.
Ο πρώτος θάνατος, αφορά μια 17χρονη νεαρή από την Πολωνία, η οποία διέμενε στο νησί τα τελευταία χρόνια με την μητέρα της και ο δεύτερος θάνατος έναν 35χρονο κάτοικο Ρόδου που βρέθηκε νεκρός στην αυλή του σπιτιού του στην Παλιά Πόλη.
Στο νοσοκομείο της Ρόδου επίσης διακομίστηκε σε κωματώδη κατάσταση ανήμερα των Χριστουγέννων ένας ακόμα 49χρονος που βρίσκονταν μαζί με τον 35χρονο που απεβίωσε, γεγονός που οδηγεί τις διωκτικές αρχές να εικάζουν στο ενδεχόμενο της χρήσης τοξικών ουσιών.
Ο αρμόδιος εισαγγελέας Ρόδου έδωσε ήδη εντολή για κατεπείγουσα έρευνα για να διαπιστωθούν τα αίτια των δύο θανάτων.
Η εντολή, δόθηκε στην υποδιεύθυνση Ασφάλειας Ρόδου και στο Αστυνομικό Τμήμα Ρόδου αντίστοιχα, αστυνομικοί των οποίων διενεργούν σχετική προανάκριση, για τους δύο θανάτους.
Ο θάνατος της 17χρονης, από την Πολωνία, εκτιμάται ότι επήλθε στις 4 τα ξημερώματα του Σαββάτου, όταν η νεαρή επέστρεψε στο σπίτι της στην πόλη της Ρόδου από διασκέδαση.
Σύμφωνα με την κατάθεση που έδωσε η μητέρα της, η νεαρή κλείστηκε στο δωμάτιό της και δεν έδωσε σημεία ζωής για τις επόμενες ώρες.
Η μητέρα της ανησύχησε και όταν μπήκε στο δωμάτιο διαπίστωσε ότι το νεαρό κορίτσι ήταν νεκρό.
Αμέσως κάλεσε το ΕΚΑΒ και οι γιατροί του νοσοκομείου στο οποίο μεταφέρθηκε, διαπίστωσαν τον θάνατό της.
Ο ιατροδικαστής απέκλεισε από τις πρώτες εκτιμήσεις το ενδεχόμενο της εγκληματικής ενέργειας αλλά δόθηκε εντολή για τοξικολογικές εξετάσεις.
Στην κατοχή του 35χρονου που βρέθηκε νεκρός στην αυλή του σπιτιού όπου και διέμενε, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 166 φαρμακευτικά σκευάσματα σε μορφή χαπιών, ενώ η πρώτη έρευνα των αστυνομικών της ασφάλειας Ρόδου, δεν έδειξε στοιχεία που να παραπέμπουν σε εγκληματική ενέργεια.
Δίπλα του, βρέθηκε ένας 49χρονος σε κωματώδη κατάσταση, ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Ρόδου για νοσηλεία. Η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρή και μετά την παροχή των πρώτων βοηθειών του δόθηκε εξιτήριο.
Ο ίδιος θα κληθεί να δώσει αναλυτικά εξηγήσεις και πληροφορίες για τον θάνατο του φίλου του, μέσα στις επόμενες μέρες.
Κείμενο των τριών φυλακισμένων μελών του Επαναστατικού Αγώνα
«Αν θέλει κάποιος σήμερα ν' ανοίξει μια επικερδή επιχείρηση, ας κατασκευάζει λαιμητόμους».
Με την παραπάνω φράση αμερικανός δημοσιογράφος περιγράφει το μέγεθος της κοινωνικής οργής στις ΗΠΑ. Είναι η πρώτη φορά ιστορικά, που το σύνολο του ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου βράζει από οργή και αγανάκτηση για τους κυβερνώντες, για τους υπαίτιους της κρίσης αυτής, οι οποίοι όχι μόνο δεν τιμωρούνται αλλά συνεχίζουν νʼ απολαμβάνουν τα προνόμιά τους και νʼ αυξάνουν τα κέρδη τους. Βράζει από οργή για τη φτώχεια που εξαπλώνεται, για την περιθωριοποίηση όλο και ευρύτερων στρωμάτων, για την αδικία, καθώς οι εξουσιαστές απαιτούν να θυσιαστούν οι λαοί για νʼ αντιμετωπιστεί η κρίση.
Αυτή η οργή εκδηλώνεται τους τελευταίους μήνες με όλο και μεγαλύτερη σφοδρότητα σε όλη την Ευρώπη. Στη μια ευρωπαϊκή πόλη μετά την άλλη, εκατομμύρια ανθρώπων κατεβαίνουν στους δρόμους με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή, για να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους στη σκληρή νεοφιλελεύθερη επίθεση που οι κυβερνώντες εξαπολύουν εναντίον των κοινωνικών και εργασιακών κεκτημένων. Στη Γαλλία με αιχμή την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, στην Αγγλία με αιχμή το εκπαιδευτικό ζήτημα, στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, οι διαδηλώσεις μετατρέπονται σε εξεγέρσεις. Η μια εξέγερση τροφοδοτεί την εκδήλωση μιας άλλης και σταδιακά, σε όλη την Ευρώπη αναμένεται η μεγάλη κοινωνική ανάφλεξη. Η φράση «ή εμείς ή αυτοί» γίνεται όλο και περισσότερο κοινή συνείδηση και θα γίνει το σύνθημα που θα καθορίσει την έκβαση των επόμενων μεγαλύτερων εξεγέρσεων.
Είναι η πρώτη φορά ιστορικά, που σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες -και κυρίως σε αυτές που πλήττονται πιο άσχημα από την οικονομική κρίση- κάθε μέρα και περισσότερο αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο του σύγχρονου καθεστώτος. Γιατί σήμερα οι φασίστες δεν είναι μόνο οι εθνικιστές, οι νοσταλγοί των ναζί, των στρατιωτικών πραξικοπημάτων και των δικτατοριών. Φασίστες είναι και αυτοί που μας κυβερνούν, αυτοί που κατέχουν τον κοινωνικό πλούτο. Φασίστες είναι αυτοί οι ίδιοι οι «δημοκράτες» που κατέχουν την εξουσία, είναι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Είναι αυτοί που συμμετέχουν στα εκτελεστικά όργανα της πολιτικής εξουσίας και τους οικονομικούς οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ. Είναι αυτοί που κατέχουν την εξουσία του χρήματος και που τους συναντάμε στις κεντρικές τράπεζες, όπως η ΕΚΤ και η FED. Φασίστες είναι όσοι συμμετέχουν στα μεγάλα ΜΜΕ και που συνειδητά επιχειρούν τη διαμόρφωση συναίνεσης στη μεγαλύτερη ιστορικά κοινωνική ληστεία και στη μεγαλύτερη επιχείρηση τρομοκράτησης των λαών.
Στην Ελλάδα οι σοσιαλφασίστες του ΠΑΣΟΚ, τα κρατικά ελεγχόμενα συνδικάτα, όπως η ΓΣΕΕ, και τα μεγάλα ΜΜΕ, που έχουν αναλάβει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο την πολιτική συγκάλυψη και νομιμοποίηση των πολιτικών προσπαθειών «διάσωσης της ελληνικής οικονομίας», συνεργάζονται για την ολοκλήρωση του μεγάλου εγκλήματος που επιχειρείται εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας σε αυτή τη χώρα. Η ΓΣΕΕ, κάτω από το φόβο εξωθεσμικών κοινωνικών αντιδράσεων, είχε δηλώσει το Σεπτέμβριο ότι «οι πολιτικές που προβλέπονται από το μνημόνιο έχουν εφαρμοστεί και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις», σε μια προσπάθεια να ανακόψει τη συγκρουσιακή διάθεση της κοινωνικής βάσης και να σπείρει την ηττοπάθεια, ενώ τα ΜΜΕ στην Ελλάδα έχουν φτιάξει ένα σχεδόν αρραγή τοίχο συναίνεσης στις κυβερνητικές πολιτικές, αναπαράγοντας το εκβιαστικό δίλημμα «χρεοκοπία ή λιτότητα», με το οποίο τρομοκρατεί εδώ και ένα περίπου χρόνο η κυβέρνηση των σοσιαλφασιστών τον ελληνικό λαό.
Ο φασισμός στην Ελλάδα, λόγω της δεινής θέσης στην οποία η χώρα έχει υποπέσει με την οικονομική κρίση, έχει αποκτήσει το πιο ωμό πρόσωπο, καθώς η υπερεθνική οικονομική και πολιτική ολιγαρχία έχει πατήσει στο λαιμό της ελληνικής κοινωνίας με τη βοήθεια των αχυρανθρώπων της στην κυβέρνηση. Τα απανωτά πραξικοπήματα που γίνονται από την ελληνική κυβέρνηση κατ' εντολή της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) δεν έχουν καμία στήριξη από την κοινωνική βάση. Η κυβέρνηση, όπως θα έκανε άλλωστε κάθε δικτάτορας, αδιαφορεί για την απουσία κοινωνικής συναίνεσης στα εγκληματικά σχέδια που επιβάλλει στο όνομα της «εθνικής σωτηρίας». Αδιαφορεί όμως και για την πολιτική συναίνεση και «παρακάμπτει» πλέον εντελώς το κοινοβούλιο, όταν πρόκειται να επικυρώσει τα απεχθή μνημόνια, τις συμφωνίες και τις συμβάσεις που υπαγορεύει η τρόικα και τις οποίες πηγαίνει στη βουλή μόνο προς «συζήτηση και ενημέρωση» και όχι προς ψήφιση. Ο Παπακωνσταντίνου έχει αναχθεί από τον αρχιπραξικοπηματία Παπανδρέου σε υπέρτατη αρχή, καθώς του έχει παραχωρηθεί η απόλυτη εξουσία και η υπογραφή του μόνο αρκεί για να επικυρώνονται οι προσταγές της οικονομικής ελίτ, που μεταφέρονται μέσω της τρόικας στην Ελλάδα προς εφαρμογή.
Μπορεί η βουλή να αποτελούσε ανέκαθεν το πεδίο επικύρωσης των εντολών και των επιταγών των οικονομικά και πολιτικά ισχυρών, μπορεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση να έφερε την ουσιαστική κατάργησή της ως πεδίου λήψης αποφάσεων σχετικά με τη χάραξη μιας εθνικής οικονομικής και πολιτικής στρατηγικής -αφού η πραγματική εξουσία πέρασε στα μεγάλα κέντρα αποφάσεων που ελέγχονται άμεσα από την υπερεθνική ελίτ-, σήμερα όμως έχει και τυπικά καταργηθεί, αφού υπάρχει μόνο για να νομιμοποιεί τα κυβερνητικά πραξικοπήματα, για να αποτρέψει την πολιτική κατάρρευση του καθεστώτος. Γι' αυτό και ο ρόλος των κομμάτων που συμμετέχουν σήμερα στο κοινοβούλιο είναι αυτός της ενίσχυσης και σταθεροποίησης ενός ευάλωτου, λόγω της κρίσης και της πολιτικής απαξίωσης, συστήματος και στην ουσία στηρίζουν το σύγχρονο φασισμό.
Όσο για το ποιος είναι η πραγματικά μεγάλη εξουσία σε αυτό τον τόπο, το υπενθύμισε ο Στρος Καν με την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα και την αποκαλυπτική παρουσία του στο ελληνικό κοινοβούλιο, όπου όλοι οι γελοίοι βουλευτές τού υπαγόρευαν, εν είδει συνεντεύξεως, ερωτήσεις για τις επόμενες πολιτικές που το ΔΝΤ και οι υπόλοιποι της τρόικας θα επιβάλλουν. Αυτός από τη μεριά του ομολογούσε πως η Ελλάδα είναι για το ΔΝΤ ένα πειραματόζωο, καθώς αυτές οι απεχθείς πολιτικές εφαρμόζονται για πρώτη φορά σε μια χώρα που δεν βρίσκεται στην καπιταλιστική περιφέρεια, ενώ ξύπνησε μνήμες από τη χούντα των συνταγματαρχών, όταν παρομοίαζε την Ελλάδα με ασθενή και τον εαυτό του σαν γιατρό, θυμίζοντας τα φασιστικά παραληρήματα του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Τόσο η παρουσία του Στρος Καν όσο και αυτή του ευρωπαίου επιτρόπου Όλι Ρεν στο ελληνικό κοινοβούλιο ήταν μια υπενθύμιση για το ποια είναι σήμερα τα μεγάλα αφεντικά.
Έχει γίνει πλέον συνείδηση για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ότι «όλοι το ίδιο είναι» και αυτό φωνάζεται στις διαδηλώσεις, φωνάζεται μπροστά στο κτίριο του κοινοβουλίου, που αποτελεί πλέον το κόκκινο πανί για όσους αυτή την περίοδο συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Αυτό αποτυπώθηκε και στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, που αποτέλεσαν ένα δυνατό χαστούκι για το πολιτικό καθεστώς και τα κόμματα που το στηρίζουν, καθώς η πλειοψηφία γύρισε την πλάτη σε όλους, με την αποχή να φθάνει το 54% και τα άκυρα και λευκά το 10%. Το πολιτικό σύστημα στηρίζεται πλέον σε μια κοινωνική μειοψηφία, ενώ τις κυβερνητικές πολιτικές τις στηρίζει ένα πολύ μικρό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού, που στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές φάνηκε πως δεν ξεπερνά το 10% του εκλογικού σώματος. Αν αυτό δεν είναι χούντα, τότε τι είναι; Αν αυτοί δεν είναι πραξικοπηματίες, τότε ποιοι είναι; Όσον αφορά τους αριστερούς κολαούζους του συστήματος, το Συνασπισμό και το ΚΚΕ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ελεεινοί πολιτικοί τυχοδιώκτες που, παρά τον απροκάλυπτο φασισμό των κυβερνώντων, συνεχίζουν να τους νομιμοποιούν για να μην απολέσουν τη δυνατότητά τους να γεύονται λίγη εξουσία.
Εφτά μήνες μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στην εξουσία της τρόικας, οι σοσιαλφασίστες του ΠΑΣΟΚ έχουν καταφέρει να επιβάλουν μια μακρά σειρά μνημονίων, νομοσχεδίων και μέτρων στα πλαίσια της «θεραπείας-σοκ» που προτάσσει η υπερεθνική οικονομική ελίτ. Μισθοί και συντάξεις συνεχώς μειώνονται, ο 13ος και 14ος μισθός στο δημόσιο κόβονται, οι δημόσιες δαπάνες παντού ελαχιστοποιούνται, τα όρια ηλικίας στις συντάξεις αυξάνονται. Μέσα σε τρεις μόνο ώρες, ο αρχιπραξικοπηματίας Παπανδρέου με τους υπουργούς του ανέτρεψε εργασιακές κατακτήσεις που χρειάστηκαν μακροχρόνιους και συχνά αιματηρούς αγώνες για να κερδηθούν, καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις και εγκαθιδρύοντας το καθεστώς των εξατομικευμένων εργασιακών συμβάσεων. Έτσι τα αφεντικά απαλλάσσονται από κάθε περιορισμό στη μείωση των μισθών και τις απολύσεις και οι εργασιακές συνθήκες σε λίγο θα αρχίσουν να συναγωνίζονται αυτές της Ασίας. Όση δημόσια περιουσία δεν έχει ξεπουληθεί, εκποιείται αυτή την περίοδο, όποια δραστηριότητα κοινωνική ή οικονομική δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί, ιδιωτικοποιείται.
Η επίθεση αυτή στην ελληνική κοινωνία είναι το αντάλλαγμα στο δάνειο των 110 δις ευρώ που έχει λάβει από την τρόικα η κυβέρνηση προκειμένου «να σώσει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία». Όμως, οι νεοφιλελεύθερες αυτές συνταγές όχι μόνο δεν έχουν αποτρέψει τη χρεοκοπία αλλά τη φέρνουν όλο και πιο κοντά.
Μπορεί μειώνοντας συνεχώς τα έξοδα η κυβέρνηση να επιδιώκει τη μείωση του ελλείμματος, όμως ο οικονομικός στραγγαλισμός που οδηγεί στο κλείσιμο των επιχειρήσεων, οι απολύσεις, οι μισθοί πείνας και η ύφεση καθιστούν αδύνατη την αύξηση των εσόδων στα κρατικά ταμεία, γεγονός που αντιλαμβάνεται ο καθένας. Η ανεργία αναμένεται να φθάσει ή ακόμα και να ξεπεράσει μέχρι το τέλος του χρόνου το 20%, οι απολύσεις και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις αυξάνονται, οι άνθρωποι σ' αυτή τη χώρα που πέφτουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αυτοί που περιθωριοποιούνται γίνονται όλο και περισσότεροι. Οι άστεγοι και οι άποροι που καταφεύγουν στα δημόσια συσσίτια για ένα πιάτο φαΐ είναι πλέον τόσοι πολλοί που η εικόνα της κατοχικής Ελλάδας έχει ζωντανέψει ξανά.
Η «ίαση του ασθενούς» κατά τον μεγαλοεγκληματία Στρος Καν θα επέλθει μέσα από την οικονομική και κοινωνική εξόντωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού σ' αυτή τη χώρα.
Αυτό που κάνουν για άλλη μια φορά οι κατέχοντες την εξουσία είναι η εφαρμογή της ίδιας συνταγής που χρησιμοποιήθηκε και κατά τη μεγάλη κρίση του 1930, την οποία είχε περιγράψει ο αμερικανός υπουργός οικονομικών Άντριου Μέλον με τα εξής λόγια: «Να εκκαθαρίσουμε την πλεονάζουσα εργασία, να εκκαθαρίσουμε τις μετοχές, να εκκαθαρίσουμε τους αγρότες, να εκκαθαρίσουμε την αγορά αυτοκινήτων..., να αφαιρέσουμε τη σαπίλα από το σύστημα».
Μια πολιτική σκληρής λιτότητας για την «αφαίρεση της σαπίλας από το σύστημα» ή για την «ίαση του ασθενούς» κατά τον σύγχρονό μας Στρος Καν είναι η πρακτική εφαρμογή της ίδιας οικονομικής τάσης. Είναι αυτή που κατ' ευφημισμό ονομάζεται «οικονομικά της προσφοράς» και σύμφωνα με την οποία η λιτότητα, η μείωση των μισθών, η αύξηση της ανεργίας οδηγούν σε μείωση των τιμών και αύξηση της ζήτησης. Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη συνταγή όχι μόνο δεν αποτρέπει την ύφεση αλλά την επισπεύδει (το ίδιο έγινε το ʼ30, το ίδιο γίνεται και σήμερα), οι «ειδικοί» επί των οικονομικών θεμάτων, όπως ο ακραία νεοφιλελεύθερος σύμβουλος του Παπανδρέου Τομάσο Παντόα Σκιόπα, ισχυρίζονται ότι «η λιτότητα δεν οδηγεί σε ύφεση» και επιμένουν ότι αυτές οι καταστροφικές πολιτικές «οδηγούν σε ανάπτυξη και ευημερία». Όμως, όπως έχουμε ξαναπεί, δεν πιστεύουμε ότι είναι ηλίθιοι, ότι απλώς ακολουθούν μια λάθος πολιτική.
Η μείωση του ελλείμματος ουσιαστικά επιτυγχάνεται από την κυβέρνηση μόνο με τη συνεχή περικοπή στις δημόσιες δαπάνες, ενώ από την άλλη τα έσοδα λόγω ύφεσης είναι αδύνατο να αυξηθούν, όσο μεγάλο και αν είναι το ξεζούμισμα των πολιτών από τους φόρους, όσο και αν μειώνονται οι μισθοί του δημοσίου, όσο και αν αυξάνονται οι απολύσεις και κόβονται τα κονδύλια σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η υγεία και η παιδεία.
Ύστερα από την αναθεώρηση του ελλείμματος που έφτασε το 15,5%, τα απαιτούμενα χρήματα για να μειωθεί στο 7,8% φέτος αποκλείεται να βρεθούν, ενώ ο στόχος της μείωσής του στο 3% μέσα σε 3 χρόνια είναι ακατόρθωτος. Από την άλλη, το δημόσιο χρέος θα αυξάνεται συνεχώς και, καθώς υπολογίζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ το οποίο μειώνεται λόγω ύφεσης, αργά ή γρήγορα θα φτάσει σε επίπεδα που θα είναι αδύνατο για την Ελλάδα ν' ανταποκριθεί. Για το 2012 το χρέος υπολογίζεται να φτάσει το 156% του ΑΕΠ (το ΔΝΤ εξετάζει το σενάριο στο τέλος του 2013 το χρέος να φτάσει το 176% του ΑΕΠ), ενώ τα επόμενα 5 χρόνια θα πρέπει να πληρώσουμε σε τόκους πάνω από 240 δις -περίπου όσο το σημερινό ΑΕΠ- πράγμα εντελώς ακατόρθωτο.
Τα παραπάνω είναι στοιχεία που αφορούν μια ουσιαστικά χρεοκοπημένη χώρα. Το μόνο που μένει είναι να χρεοκοπήσει και τυπικά και αυτό θα γίνει όταν τ' αποφασίσουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι της ελληνικής κυβέρνησης στην τρόικα. Θυμόμαστε τον Παπανδρέου να μιλά για «το όπλο στο τραπέζι», για τις αγορές που θα «μαλάκωναν» με την υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης και με τη χορήγηση του δανείου των 110 δις ευρώ. Όταν η ελληνική κυβέρνηση υπέγραφε το μνημόνιο της μακροχρόνιας υποδούλωσης στις αγορές, τα spreads των ελληνικών ομολόγων κυμαίνονταν κοντά στις 400 μονάδες βάσης. Σήμερα, εφτά μήνες μετά και ενώ η ελληνική κοινωνία βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κόλαση προκειμένου η κυβέρνηση να εκταμιεύσει τις δόσεις του δανείου, η μη ομολογημένη πλην όμως πραγματική χρεοκοπία της Ελλάδας έχει «εξαγριώσει εντελώς τις αγορές», που εκτοξεύουν τα spreads ακόμα και πάνω από τις 1000 μονάδες βάσης και έχουν κατατάξει τα ελληνικά ομόλογα στην «κατηγορία των σκουπιδιών» (ΒΒ-), παρέα με αυτά των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής. Παρ' όλα αυτά η ελληνική οικονομική και πολιτική ελίτ δημοσίως σφυρίζει αδιάφορα, δηλώνει πως αυτή η απογείωση των spreads «δεν έχει πρακτικό αποτέλεσμα», αφού δανειζόμαστε με το «φιλικό» επιτόκιο του 5% από την ΕΕ. Επίσης, την απόφαση για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους, η οποία στην ουσία είναι μια ομολογία αποτυχίας ν' αποπληρωθούν τα δάνεια, ο απατεώνας Παπανδρέου την παρουσιάζει ως «επιβράβευση των προσπαθειών μας», δηλαδή της ακραίας νεοφιλελεύθερης επίθεσης που έχει εξαπολύσει εναντίον της ελληνικής κοινωνίας.
Όπως έχει ομολογήσει πρόσφατα ένας από τους «ειδικούς» που πληρώνουμε για να κατευθύνουν προς πιο νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις την κυβέρνηση, ο Σκιόπα, έχουμε εισέλθει σε μια μακρά περίοδο λιτότητας, μισή γενιά θα θυσιαστεί για τη σωτηρία του συστήματος και στην ουσία μπορούμε πλέον να μιλάμε ξεκάθαρα για διαρκές μνημόνιο -τα παραμύθια για μέτρα με ορίζοντα το 2013 ήδη δεν τα πιστεύει κανείς-, για μια μόνιμη κατάσταση οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού πολέμου του κράτους και του κεφαλαίου εναντίον της ελληνικής κοινωνικής πλειοψηφίας.
Επαναλαμβάνουμε πως ούτε στο ΔΝΤ ούτε στην ΕΕ ούτε στην κυβέρνηση είναι ηλίθιοι ώστε να μην αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο. Η Ελλάδα είναι ξοφλημένη πολύ πριν τις εκλογές, γεγονός που γνώριζαν όχι μόνο στην τότε κυβέρνηση αλλά και στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο και υπήρξε η σανίδα σωτηρίας του συστήματος, καθώς με την εξαπάτηση υφάρπαξε την εξουσία και με μια προσεκτική μεθόδευση άνοιξε το δρόμο για την υπαγωγή της Ελλάδας στην εξουσία της τρόικας.
Με τη χορήγηση των δανείων δίνεται στην ουσία μια παράταση ζωής στην ελληνική οικονομία, ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των ελληνικών τραπεζών και να καλύψουν τις επισφάλειές τους οι ευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν επενδύσει στο ελληνικό χρέος. Στόχος δηλαδή της υπερεθνικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας δεν είναι η «σωτηρία της Ελλάδας από τη χρεοκοπία», όπως ισχυρίζονται οι απατεώνες στην κυβέρνηση -πράγμα που θα ήταν έτσι ή αλλιώς μάταιο-, αλλά η σωτηρία του τραπεζικού συστήματος.
Ενώ λοιπόν οι μη προνομιούχοι έχουμε περάσει κάτω από ένα απεχθές καθεστώς πρωτοφανούς φτώχειας, ανέχειας και περιθωριοποίησης, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν δείχνουν καμία φειδώ όταν πρόκειται για τη διατήρηση της ρευστότητας των τραπεζών. Έτσι, μετά το πακέτο των 28 δις που χορήγησε η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε παραπέρα τραπεζική ενίσχυση με επιπλέον εγγυήσεις 15 δις μετά την ψήφιση του μνημονίου. Και ενώ οι μεγαλοκαταθέτες προχώρησαν σε μαζική απόσυρση κεφαλαίων ύψους 23 δις από τις ελληνικές τράπεζες, θέτοντας σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα, οι σοσιαλφασίστες του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν τροπολογία τον Αύγουστο με την οποία αύξησαν το πακέτο των εγγυήσεων στις τράπεζες κατά 25 δις επιπλέον, κατ' εντολή της τρόικας που το έθεσε ως προϋπόθεση για την εκταμίευση της δεύτερης δόσης του δανείου. Αν προσθέσουμε και τα 10 δις από το δάνειο των 110 δις που έδωσε η τρόικα, το συνολικό πακέτο στήριξης των ελληνικών τραπεζών φτάνει τα 78 δις.
Ένας δεύτερος και πολύ σημαντικός στόχος, που βάζει η υπερεθνική οικονομική και πολιτική ελίτ παρέχοντας παράταση ζωής στην ελληνική οικονομία, είναι η πλήρης μεταμόρφωση της ζωής σ' αυτή τη χώρα. Με το δίλημμα «λιτότητα ή πτώχευση και καταστροφή» οι φασίστες της κυβέρνησης εξαπολύουν μια διαρκή και αυξανόμενη σε ένταση κρατική τρομοκρατία, ανατρέπουν το ένα μετά το άλλο όλα τα κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά κεκτημένα και επιχειρούν να κάμψουν κάθε κοινωνική αντίσταση, να μετατρέψουν τους προλετάριους σε άβουλους και υπάκουους δούλους και την Ελλάδα σε έναν παράδεισο για τα αφεντικά.
Όταν τελικά οι τράπεζες που έχουν κερδοσκοπήσει με το ελληνικό χρέος, το οποίο μέχρι πρότινος πρόσφερε μεγάλες αποδόσεις λόγω των υψηλών επιτοκίων, καταφέρουν ν' απομακρυνθούν απ' αυτό, τότε θʼ ανακοινωθεί και επίσημα η ελληνική χρεοκοπία, γεγονός που δεν θα αργήσει πολύ. Η έξοδός μας από την ΟΝΕ θεωρείται πλέον δεδομένη, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ευρώ. Όμως, με την κρίση του χρέους να βαθαίνει και τη μια ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη να καταρρέει οικονομικά στο άμεσο μέλλον, είναι δύσκολη όχι μόνο η επιβίωση της ΟΝΕ αλλά και αυτή της ΕΕ. Το πλέον αισιόδοξο σενάριο για το μέλλον της ένωσης είναι η δημιουργία ενός σχήματος, όπου οι ισχυρές και με μεγάλα πλεονάσματα χώρες θα ηγούνται και οι χρεοκοπημένες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα μετατρέπονται σε προτεκτοράτα, καθώς θα εκχωρούν εξ ολοκλήρου την οικονομική και πολιτική τους κυριαρχία στα πολιτικά και οικονομικά διευθυντήρια της Ευρώπης. Αυτή τη συνθήκη προωθούν στην ΕΕ με τη δημιουργία του μηχανισμού ελεγχόμενης πτώχευσης.
Καθώς παρέα με τα ελληνικά ομόλογα πεταγόμαστε στα σκουπίδια κι εμείς οι καταπιεσμένοι αυτής της χώρας κι ενώ αναμένεται η ομολογία της ελληνικής χρεοκοπίας, η επίθεση των οικονομικά και πολιτικά ισχυρών όχι μόνο δεν θα ανακοπεί αλλά θα εντείνεται για πολλά χρόνια. Η ελληνική κοινωνία έχει περάσει υπό κατοχή της υπερεθνικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας, προκειμένου να παραμείνει στη ζωή αυτό το σάπιο σύστημα και αυτή τη συνθήκη δεν πρόκειται να την ανατρέψει καμία κυβέρνηση. Όπως δεν πρόκειται να ανακόψει τη μεγαλύτερη μεταφορά κοινωνικού πλούτου από τη βάση προς την κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας, που πραγματοποιείται από τις κυβερνήσεις αυτή την ιστορική περίοδο με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Μπροστά λοιπόν στο ψευτοδίλημμα «χρεοκοπία ή λιτότητα» ας απαντήσουμε «ναι στη χρεοκοπία του συστήματος».
Καθώς δεν υπάρχουν ουδέτερες αναλύσεις για την οικονομική κρίση και καθώς η οικονομία δεν είναι αριθμοί, σχεδιαγράμματα, στατιστικές και πίνακες αλλά είναι πρωτίστως σχέσεις εξουσίας είναι επόμενο κάθε τοποθέτηση για την κρίση, την προέλευσή της, την αιτία της και τους τρόπους εξόδου από αυτήν να είναι απόρροια της πολιτικής και ταξικής θέσης από την οποία αυτή εκφράζεται. Με άλλα λόγια, κάθε ανάλυση για την κρίση εμπεριέχει και την απάντηση σε αυτήν και κάθε πρόταση για το ξεπέρασμά της εμπεριέχει τις πολιτικές προσδοκίες και στοχεύσεις αυτού που τις εκφράζει.
Οι θέσεις των νεοφιλελεύθερων και των σοσιαλδημοκρατών δεν είναι τίποτα περισσότερο από δύο διαφορετικές οπτικές για τη μέθοδο που πρέπει να υιοθετηθεί προκείμενου να τεθεί ξανά σε λειτουργία η μπλοκαρισμένη καπιταλιστική μηχανή. Ακόμα και αν υπήρχε η δυνατότητα επαναφοράς του κεϋνσιανισμού και των «οικονομικών της ζήτησης» θα έπρεπε να την αποτρέψουμε, αφού θα πρόκειται για ένα ακόμη σύντομο διάλειμμα ή καλύτερα μια μικρή παρεκτροπή στη φυσιολογική λειτουργία του καπιταλισμού, που βρίσκει την πραγματική του ουσία με την πλήρη απελευθέρωσή του από κάθε είδους κοινωνικό έλεγχο.
Όσον αφορά τη θέση των «κομμουνιστικών» κομμάτων, όπως το ΚΚΕ, που βλέπουν ως απάντηση στην κρίση τον κεντρικό έλεγχο στην οικονομία, είναι γνωστό από την ιστορία ότι αυτό το μοντέλο οδηγεί σε μια ακόμα ολοκληρωτική οικονομική και πολιτική οργάνωση, όπου το κόμμα-κράτος γίνεται ο απόλυτος δικτάτορας. Αυτό το μοντέλο του κρατικού καπιταλισμού έχει ιστορικά αποτύχει όχι μόνο ως οικονομικό σύστημα αλλά και λόγω της κατάφωρης κοινωνικής και πολιτικής καταπίεσης στην οποία στήριζε τη διαιώνισή του.
Για εμάς η οικονομική κρίση, όπως έχουμε γράψει σε προηγούμενα κείμενά μας, είναι αποτέλεσμα της ίδιας της ταξικής φύσης του συστήματος που υπάρχει και διαιωνίζεται μέσα από την ανισότητα και τους ταξικούς διαχωρισμούς. Η ένταση της ανισότητας και η αύξηση της φτώχειας στον πλανήτη είναι ό,τι αφήνει πίσω της η καπιταλιστική ανάπτυξη. Με τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση οι διαχωρισμοί έχουν βαθύνει, η εκμετάλλευση έγινε πιο ωμή από ποτέ, η φτώχεια, η πείνα και ο θάνατος θερίζουν. Οι κοινωνικοί και ταξικοί διαχωρισμοί είναι η ουσία του συστήματος, είναι όμως και η αιτία που καθιστά αυτό το σύστημα μονίμως νοσηρό και την κρίση μια μόνιμη σχεδόν παθογένεια με συνεχείς εξάρσεις και υφέσεις.
Η οριστική έξοδος από την κρίση δεν βρίσκεται σε καμία πρόταση όσο προοδευτική κι αν είναι, όσο κι αν προπαγανδίζει την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των μη προνομιούχων και την απονομή της κοινωνικής δικαιοσύνης, εφόσον αυτή η πρόταση δεν έχει ως στόχο την έξοδο από το ίδιο το σύστημα.
Γιατί για εμάς ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουμε όχι μόνο μια προσωρινή ίσως έξοδο από τη σημερινή οικονομική κρίση αλλά ότι δεν θα ζήσουμε ποτέ ξανά κρίσεις είναι η κατάργηση του συστήματος του καπιταλισμού, της οικονομίας της αγοράς, της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, η αποτροπή εμφάνισης κάποιου νέου «προοδευτικότερου και πιο ανθρώπινου» συστήματος στη θέση του υπάρχοντος και η διασφάλιση πως ό,τι γεννηθεί δεν θα ευνοήσει ποτέ ξανά την ανάδυση κοινωνικών και ταξικών διαχωρισμών, την ανάπτυξη ανισοτήτων, αλλά θα βασίζεται στην οικονομική ισότητα και την πολιτική ελευθερία για όλους.
Γι' αυτό και η δική μας απάντηση στην κρίση είναι η κοινωνική επανάσταση, την οποία και θεωρούμε ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για την έξοδο από τη συστημική κρίση. Μια κοινωνική επανάσταση που ο λαός θα απαλλοτριώσει τις περιουσίες των πλουσίων, των πολυεθνικών και των μεγάλων ελληνικών εταιρειών. Που θα απαλλοτριώσει το σύνολο της εκκλησιαστικής και κρατικής περιουσίας. Μια κοινωνική επανάσταση που θα καταργήσει οριστικά το κράτος και κάθε ιεραρχική και γραφειοκρατική οργάνωση και θα δημιουργήσει κοινωνικές δομές που θα αποτρέψουν την επανεμφάνιση κάθε μορφής οργανωμένης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Που θα κοινωνικοποιήσει τα πάντα: Τα μέσα παραγωγής, τη γη, το εμπόριο, την υγεία, την εκπαίδευση, τις μεταφορές, τις συγκοινωνίες.
Μια κοινωνική επανάσταση που θα έχει ως πυρήνα της κοινωνικής οργάνωσης την κοινότητα ή κομμούνα. Που θα θέσει κάθε κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα κάτω από τη διαχείριση ενός δικτύου λαϊκών Συνελεύσεων και Συμβουλίων, όπου ο καθένας μας στην εργασία, την πόλη, το χωριό, τη γειτονιά μέσα από αυτά τα συλλογικά όργανα διαχείρισης και λήψης αποφάσεων θα πάρει τη ζωή στα χέρια του.
Που θα αφήσει οριστικά πίσω της τη βιομηχανική κοινωνία και το σημερινό τρόπο ζωής, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την απληστία και την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση.
Μια κοινωνική επανάσταση που θα καταργήσει κάθε εθνική, φυλετική και θρησκευτική διάκριση, που θα συναδελφώσει τους λαούς σεβόμενη τη διαφορετικότητά τους, που θα καταργήσει οριστικά τις κοινωνικές τάξεις και τους διαχωρισμούς.
ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Πόλα Ρούπα, Νίκος Μαζιώτης, Κώστας Γουρνάς
Πηγή: Indymedia
Κατά 21% θα αυξηθεί ο κατώτερος μισθός το 2011
 | Αυξήσεις στους κατώτερους μισθούς και τις συντάξεις προανήγγειλε η κομμουνιστική ηγεσία της Κίνας μέσω του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων «Νέα Κίνα». Σύμφωνα με την ανακοίνωση ο κατώτερος μηνιαίος μισθός στο Πεκίνο θα αυξηθεί από την 1η Ιανουαρίου κατά 200 γουάν για να φτάσει τα 1.160 γουάν (133 ευρώ). Εσύ πόσα παίρνεις αγαπητέ αναγνώστη; Μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι στα 133 ευρώ/μήνα; Ποια η γνώμη σου για τους κεφαλαιοκράτες που πάνε Κίνα και γφουστάρουν αυτά τα κάτεργα; Τι να κάνουμε με αυτούς; Μικρότερο θα είναι το ποσοστό αύξησης των κατώτερων συντάξεων οι οποίοι θα αυξηθούν κατά 10% φτάνοντας τα 2.268 γουάν (260 ευρώ). Οι αυξήσεις αυτές έχουν ισχύ μόνο για την ευρύτερη περιοχή της κινεζικής πρωτεύουσας όμως και οι υπόλοιπες περιφέρεις της χώρας έχουν προχωρήσει σε σημαντική αύξηση των αποδοχών των βιομηχανικών εργατών τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο η παραγωγικότητα της εγχώριας βιομηχανίας αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό και σε συνδυασμό με τον υψηλό ρυθμό του πληθωρισμού απορροφά στην ουσία τις μισθολογικές αυξήσεις των κινέζων εργαζόμενων. Από την άλλη πλευρά, το σύστημα της αύξησης των κατώτερων μισθών ανά περιφέρεια αποτελεί στοιχείο εσωτερικού ανταγωνισμού σε μια προσπάθεια να προσελκύσει κάθε περιοχή όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό εργατικού δυναμικού. Μέσα στο 2010 οι εργαζόμενοι σε πολλές εργοστάσια τα οποία παράγουν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για λογαριασμό ιαπωνικών και ευρωπαϊκών επιχειρήσεων διεκδίκησαν αυξήσεις έως και 50% τις οποίες έλαβαν μετά από πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις. |  |
29χρονη Τρικαλινή που κατάγεται από την Καλαμπάκα, στην προσπάθειά της να αποφύγει μια γάτα, έχασε τον έλεγχο του οχήματος που οδηγούσε και παρέσυρε έναν Αλβανό που διέσχιζε απρόσεκτα το οδόστρωμα.
Τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας για τη δηλητηρίαση ενός Ρώσου αντιφρονούντα, πρώην πράκτορα της KGB και της συζύγου του, διέταξε η εισαγγελία του Βερολίνου. Το ζευγάρι είχε επικρίνει στο παρελθόν σφοδρά το Κρεμλίνο για τη στρατιωτική επέμβαση στην Τσετσενία.
Ο Βίκτορ Καλάσνικοφ, πρώην αξιωματικός των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών και η ιστορικός σύζυγός του Μαρίνα έφτασαν στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο. Λίγο μετά την άφιξή τους υποβλήθηκαν σε εξετάσεις σε γερμανικό νοσοκομείο και οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχαν στον οργανισμό τους ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις υδραργύρου. Συγκεκριμένα, είχαν στο αίμα τους συγκεντρώσεις που ξεπερνούσαν τα 50 μικρογραμμάρια υδραργύρου ανά λίτρο ενώ οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 1-3 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο.
Το καλοκαίρι του 2009 ο Ρώσος πολυεκατομμυριούχος και εκδότης Αλεξάντερ Λεμπέντεφ -επίσης πρώην πράκτορας της KGB- είχε δηλώσει σε βρετανικές εφημερίδες ότι ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή για δηλητηρίαση από υδράργυρο. Τον Νοέμβριο του 2006 ο πρώην πράκτορας Αλεξάντερ Λιτβινένκο πέθανε στο Λονδίνο από δηλητηρίαση με πολώνιο.
newsbeast.gr
Μεγάλη κλοπή σημειώθηκε ξημερώματα των Χριστουγέννων σε ταβέρνα της Αγίας Κυριακής στην Νέα Αρτάκη Εύβοιας. Άγνωστοι δράστες μπήκαν στο κατάστημα και πήραν μεγάλη ποσότητα κρέατος(αρνιά,μπριζόλες,λουκάνικα κλπ) καθώς και πολλά δοχεία με τυριά.
Ο ιδιοκτήτης μέχρι στιγμής δεν έχει υποβάλλει μήνυση.
Σκάνδαλο: Βιομηχανία παραγωγής στρατηγών είχε στηθεί στο Πεντάγωνο - 2.150 αρχηγοί ΓΕΣ και 610 αρχηγοί
"Βιομηχανία" παραγωγής στρατηγών-μαϊμού και αρχηγών ΓΕΣ είχε στηθεί στο Πεντάγωνο από τους ίδιους τους στρατιωτικούς με αποτέλεσμα να τιναχθούν στον αέρα τα επικουρικά τους ταμεία (ΜΤΣ και ΕΚΟΕΜΣ), όπου το ετήσιο έλλειμμα αγγίζει τα πενήντα εκατομμύρια ευρώ...
Σήμερα εμφανίζονται 2.150 «αρχηγοί» ΓΕΣ και 610 "αρχηγοί" αστυνομίας να λαμβάνουν 415 ευρώ μέρισμα από το ΜΤΣ και σχεδόν άλλα τόσα από το ΕΚΟΕΜΣ!
Επίσης, τα δύο παραπάνω επικουρικά ταμεία αταβάλλουν τριμηνιαίο μέρισμα από 350 ευρώ σε 9.050 "αντιστράτηγους" και 300 ευρώ σε 7.100 "υποστράτηγους"!
Το 2010, το κάθε επικουρικό ταμείο του Στρατού Ξηράς και της Αστυνομίας κατέβαλε 60 εκατομμύρια ευρώ ως μέρισμα για 18.810 "ανώτατους", η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων απέκτησαν τους βαθμούς μέσα σε μία νύχτα από τα υπηρεσιακά συμβούλια.
Το party, τήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τους νόμους (2838/2000 και 3016/2002) όπου χορηγήθηκαν μισθολογικές προαγωγές στους εν ενεργεία μετόχους και στην εφαρμογή τους και στους συνταξιούχους.
Μέχρι το 2000 ο μέτοχος που αποστρατευόταν με τον βαθμό του Ανθυπαστυνόμου έπαιρνε μέρισμα ως ταγματάρχης (231,62 ευρώ). Με τις μισθολογικές προαγωγές σήμερα ο αστυφύλακας παίρνει μέρισμα υποστράτηγου (317 ευρώ).
Πριν από τις μισθολογικές προαγωγές του 2000, ο αριθμός των μερισματούχων που έπαιρνε μέρισμα αρχηγού ΓΕΣ και αστυνομίας ήταν 762 άτομα, ενώ σήμερα έχουν φτάσει αισίως τους 2.760!
Η «βιομηχανία» παραγωγής βαθμών λειτουργούσε ανεξέλεγκτα κυρίως την τελευταία πενταετία όπου ξαφνικά, με συνοπτικές διαδικασίες και αποφάσεις-εξπρές απλών υπηρεσιακών συμβουλίων, "ξεφύτρωσαν" 14.000 νέοι "στρατηγοί"!
apolitistosteki