Χιλιάδες οικογένειες αγωνιούν αυτή τη στιγμή όχι μόνο για τις σχολές στις οποίες θα ενταχθούν τα παιδιά τους, αλλά και για το πώς θα καταφέρουν να αντέξουν οικονομικά την ενοικίαση ενός σπιτιου σε μακρινή πόλη, ή και τη σίτιση των παιδιών τους εκεί.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προχωρά σιγά σιγά προς άρση των πλειστηριασμών ώστε...να ανασάνουν οι τράπεζες (που ούτε έτσι θα ανασάνουν αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα).
Υπάρχει λύση?
Μεγάλα συγκροτήματα φοιτητικών κατοικιών που ανήκουν σε μεγαλοεργολάβους και πλούσιους περιμένουν ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα να τα καταλάβει και να στεγάσουν έτσι αυτούς/ές που πραγματικά επιθυμούν να σπουδάσουν αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Χιλιάδες τόνοι τροφίμων πετιούνται στα σκουπίδια επειδή κανείς δεν τ' αγοράζει και εκατοντάδες στρέμματα χωραφιών περιμένουν ορεξάτα αγόρια και κορίτσια να τα σπείρουν.
Έχτισες σπίτια με σκοπό να βγάλεις υπερκέρδος? Κρίμα, ατύχησες! Είτε θα μείνουν άδεια, είτε θα χρησιμοποιηθούν από αυτόν/ήν που έχει ανάγκη στέγασης.
Κληρονόμησες χωράφια και τα χεις παρατημένα? Κρίμα, ατύχησες! Είτε θα γεμίσουν αγριόχορτα είτε θα χρησιμοποιηθούν από αυτόν/ήν που έχει ανάγκη σίτισης.
Όταν μιλούν οι ανθρώπινες ανάγκες, ας το βουλώσουν οι ιδιοκτήτες. Είτε με το καλό, είτε με το κακό.
Φοιτητές/τριες, καλό Σεπτέβρη, ας σκίσουμε τις αφίσες, ας κάψουμε τα τραπεζάκια, κι ας δημιουργήσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου