Η κηδεία του Κίμωνα έγινε στο Περιστέρι. Εκατοντάδες σύντροφοι, φίλοι και συγγενείς παρακολούθησαν την επικήδεια τελετή. Η οποία περιελάμβανε ελληνική σημαία στο φέρετρο, στρατιωτικό άγημα, όπλα υπό μάλης και πυροβολισμούς πάνω από τον τάφο. Μα καλά! Δεν βρέθηκαν σύντροφοι του Κίμωνα να διαολοστείλουν όλον αυτό τον ένστολο συρφετό που είχε το θράσος να «αποτίσει και τιμές» σε έναν άνθρωπο αφού τον δολοφόνησε;
Υπάρχουν οι περιπτώσεις που συγγενείς καταστρατηγούν τη βούληση του θανόντα για πολιτική κηδεία και στήνουν μια θρησκευτική τελετή καθυβρίζοντας ως «ανάξιο, δούλο του Θεού» έναν ανυπότακτο αγωνιστή ή ψάλλουν «μάταια τα ανθρώπινα» πάνω από έναν άνθρωπο που πίστευε μόνον στα ανθρώπινα και πουθενά αλλού. Όσο κι αν υπάρχει μια ριζική διαφωνία υπάρχει ένα «ζήτημα τρόπων» στην επικοινωνία μεταξύ συγγενών και συντρόφων όταν τα δύο αυτά υποκείμενα δεν συσχετίζονται.
Αλλά στην κηδεία του Κίμωνα τα πράγματα ήταν εξοργιστικά. Η παρουσία του στρατού δεν ήταν παρά σκύλευση του νεκρού. Μία προσβολή! Μια εξόφθαλμη απόπειρα αποκάθαρσης του πιο σκληρού μηχανισμού του κράτους από τις ευθύνες του για το θάνατο του Κίμωνα και μία επίφαση των προσχηματικών του επιχειρημάτων. Ήταν «γκομενικό» δηλαδή το αίτιο της αυτοκτονίας του Κίμωνα όπως είπε κι ο θλιβερός αλλά επικίνδυνος διοικητής του; Η χυδαιότητα ξεχειλίζει…. Και στο προκείμενο τα όρια ξεπεράστηκαν χωρίς κανέναν αντίλογο από τους αριστερούς συντρόφους του Κίμωνα. Ο στρατός κατίσχυσε με τα προσχήματα, τις σημαίες, και τα όπλα του. Πάνω στον Κίμωνα και πάλι. Πάνω στον εσωτερικό εχθρό.
Ο χαιρετισμός της «Παρέμβασης» από συντρόφισσά του στη κηδεία του Κίμωνα τελείωνε με αυτά τα λόγια:
«Ο πόνος και η οργή θα γίνουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για να γκρεμίσουμε ότι σε πίκραινε. Για να γεμίσουμε το κενό που αφήνει η απουσία σου. Για να βρει δικαίωση ο χαμός σου. Οι σύντροφοί σου, οι φίλοι σου, η παρέα σου σε αποχαιρετάμε.
Σου χρωστάμε σύντροφε. Και θα σε νιώθουμε πάντα δίπλα μας, σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, σε κάθε μικρή και μεγάλη νίκη. Σε κάθε δυσκολία της ζωής.
Έχε γειά.»
Έχετε γειά «σύντροφοι»!
*από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου