ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ ΒΟΛΟ

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944 με το φακό του Dmitri Kessel

Γράφει ο Πέτρος Γαϊτάνος, το Νοέμβρη του 1994, στην εισαγωγή του Λευκώματος "DMITRI KESSEL, ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ‘44", Εκδόσεις ΑΜΜΟΣ

Ο Dmitri Kessel γεννήθηκε στην Ουκρανία στις αρχές του αιώνα. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1923 και εργάστηκε σαν φωτογράφος στο περιοδικό LIFE. Ταξίδεψε σ’ ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο και οι φωτογραφίες του –μολονότι προορίζονταν για ένα εφήμερο μέσο- άντεξαν στον χρόνο. Σήμερα ο Κέσελ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φωτορεπόρτερ στον κόσμο. Η δουλειά του, κλασική πια, έχει παρουσιαστεί σε πολλά βιβλία. Οι φωτογραφίες όμως που ο Ντμίτρ Κέσελ έβγαλε στην Ελλάδα του 1944 έμειναν περισσότερο ανέκδοτες και παρουσιάζονται σήμερα για πρώτη φορά.

Καληνύχτα Ελλάδα… Πρόσεξε μήπως και δεν τα καταφέρεις να ξυπνήσεις…

ΠΗΓΗ

“Έφυγε” ο σύντροφος Παναγιώτης Βήχος

Σήμερα έφυγε απ’ τη ζωή ο σύντροφος Παναγιώτης Βήχος. Από νεαρή ηλικία στρατευμένος στην Αριστερά συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες μέχρι το τέλος της ζωής του, παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του. Πάλεψε γενναία με τον καρκίνο δυο φορές, τη δεύτερη δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Πριν κάποια χρόνια είχε αποκαλύψει με άρθρα του κύκλωμα καταναγκαστικής πορνείας. Αυτό ήταν η αρχή του πολέμου που ξεκίνησε εναντίον του το κράτος με τους μηχανισμούς του, με ολέθριες επιπτώσεις για την υγεία του.
Ο Παναγιώτης ήταν μουσικοσυνθετης και διαχειριστής της κινηματικής ιστοσελίδας http://politiko-kafeneio.gr

Καλό ταξίδι Παναγιώτη, θα ζεις για πάντα στους αγώνες μας.

Πηγη:http://tsak-giorgis.blogspot.gr

Εως και 75 χρόνια οι ποινές της συμμορίας των χρυσαυγιτών με τα καλάσνικοφ.

Καταδικάστηκαν 19, αθωώθηκαν 12

Μετά από σχεδόν ένα μήνα, ολοκληρώθηκε την Δευτέρα (02/12) η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Κομοτηνής, της "συμμορίας με τα καλάσνικοφ", στην οποία ήταν κατηγορούμενα 31 άτομα.

Από αυτούς, 19 καταδικάστηκαν, με τις ποινές να φτάνουν μέχρι και τα 75 χρόνια κάθειρξης για τους "εγκεφάλους" ενώ 12 αθωώθηκαν. Η πολυσέλιδη δικογραφία περιελάμβανε πάνω από 150 αδικήματα, όπως συμμετοχή σε ένοπλη συμμορία που διέπραττε ληστείες σε τράπεζες, εκρήξεις σε ATM, επιθέσεις εναντίον αστυνομικών, διακίνηση όπλων, ναρκωτικών και εκβιάσεις.

Προσοχή: αυτή εδώ ΔΕΝ είναι από το moufanet! Δεύτερη Ανακοίνωση (Εθελοντικής πια) Εργασίας. Αποδοχές: εμπειρίες ζωής, ηθική ικανοποίηση, επαφή με άλλους εθελοντές σε ξεχωριστό περιβάλλον… Μετάφραση: στην υγειά των κορόιδων.

Προσοχή: αυτή εδώ ΔΕΝ είναι από το moufanet,

αλλά από το kariera.gr >>>

Παίρνεις και βραβείο: “ο εθελοντής της χρονιάς”

(*αγαλματίδιο που παριστάνει μια ανοιχτή παλάμη που κοιτάει προς εσένα) >

Πηγή

sxoliastesxwrissynora

30 Χρόνια χωρίς τη Ρόζα

Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο της κορυφαίας ερμηνεύτριας του ρεμπέτικου και του σμυρναίικου τραγουδιού Ρόζας Εσκενάζυ.

Η Ρόζα Εσκενάζυ, ή αλλιώς Σάρα Σκενάζη ή Ζαρντινίδη, όπως λέγεται ότι ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών 1883-1890 από γονείς Εβραίους, σεφαρδίτικης καταγωγής (Ισπανοεβραία). Γύρω στο 1900, η οικογένειά της μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά ξεκίνησε ως χορεύτρια στον Πειραιά (γύρω στο 1910) αλλά σύντομα άρχισε επίσης να τραγουδά ελληνικά, τουρκικά και αρμενικά τραγούδια. 

Στα μέσα της δεκαετίας του ’20 κατέβηκε στην Αθήνα κι έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς. Ο Παναγιώτης Τούντας δεν άργησε να την ανακαλύψει κι έτσι το 1928-29 έκανε τις πρώτες της ηχογραφήσεις. Γρήγορα έγινε αρκετά γνωστή και κατά τη δεκαετία του 1930 ηχογράφησε πάνω από 500 ρεμπέτικα, σμυρναίικα και δημοτικά τραγούδια, ενώ συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες της Σμύρνης και της Πόλης, όπως ο Κώστας Σκαρβέλης, ο Ιάκωβος Μοντανάρης, ο Ιωάννης Δραγάτσης, ο Κώστας Τζόβενος, ο Σπύρος Περιστέρης, ο Κώστας Καρίπης, ο Γρηγόρης Ασίκης, ο Σωτήρης Γαβαλάς, ο Μανώλης Χρυσαφάκης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου και άλλοι.

Τα «σουξέ»…

Αλυσίδες και Ελευθερία

Απο facebook

Γιατί ως εθνικιστέ γνωρίζουμε ονόματα και λόγια των εθνικών ηρώων μας!!! (vid)

Μετανάστες που γλύτωσαν απ' το ναυάγιο στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας ξυλοκοπήθηκαν και ληστεύτηκαν από αστυνομικούς

Eίναι συγκλονιστικά όσα αφηγούνται –σε δημοσιογράφο της «Ελευθεροτυπίας»- Σύριοι μετανάστες που σώθηκαν από το ναυάγιο στις ακτές της Αιτωλοακαρνίας.  (Στα μέσα Νοέμβρη 27 μετανάστες προσπάθησαν με μικρό σκάφος να φτάσουν στην Ιταλία. Το σκάφος τους ναυάγησε ανοιχτά της Λευκάδας με τραγικό απολογισμό 12 νεκροί, ανάμεσα τους και τέσσερα μικρά παιδιά, αδέρφια μεταξύ τους τα οποία πνίγηκαν μαζί με τον πατέρα τους. Αναλυτικά σε περασμένη ανάρτησή μας)

Πέρα απ’ τις βιωματικές ιστορίες, τους λόγους που τους ανάγκασαν να φύγουν απ’ την χώρα τους που μαστίζεται από πολέμους και φτώχια, αφηγούνται πώς γλύτωσαν από το ναυάγιο και καταγγέλλουν επώνυμα αστυνομικούς και λιμενικούς που όχι απλώς τους χτύπησαν αλλά και τους έκλεψαν ότι χρήματα είχαν. 

Εσύ καταδικάζεις τη βία, απ' όπου κι αν προέρχεται;

sibilla

Σαν Σήμερα: Όσκαρ Ουάιλντ (1854 – 1900)

Ο ποιητής, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και κριτικός Όσκαρ (Φίνγκαλ Ο' Φλάιερτι Γουίλς) Ουάιλντ [Oscar Wilde] γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1878 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο. Εστέτ εκ χαρακτήρος, αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση του ωραίου και του παράδοξου. Γρήγορα γνώρισε τον θαυμασμό της λονδρέζικης αριστοκρατίας, που τον παρακολουθούσε και τον μιμούταν ως πρότυπο. Όλοι επαναλάμβαναν τις πνευματώδης φράσεις του, αγόραζαν πολύτιμες πέτρες και κοιτούσαν με υπεροψία τη ζωή, όμοια μ' αυτόν. Η λογοτεχνική του δόξα έφτασε στο αποκορύφωμα το 1891 με το μοναδικό του μυθιστόρημα «Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι».

Παντού και πάντα οι κυβερνήσεις προστατεύουν τους φασίστες – Λονδίνο 1936/ Αθήνα 2013

Ημέρες του Λονδίνου του 1936, όταν η βρετανική αστυνομία προσπαθούσε να προστατεύσει το φασιστικό κίνημα της χώρας από την οργή δεκάδων χιλιάδων πολιτών, θυμίζει η απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής:

«Ανακοινώνεται ότι με Απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής οι συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν αύριο (30-11-2013) στην πλατεία Συντάγματος, την πλατεία Μοναστηρακίου και τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, δε θα επιτραπεί να εξελιχθούν περαιτέρω σε πορείες, για λόγους δημόσιας ασφάλειας».

ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Το ιδιο σημειο με διαφορα ενός χρονου Αλλοι μιλανε για επενδυσεις, αλλοι για εργασια, αλλοι για κοκκινες γραμμες και ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ!

ΑΥΡΙΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΖΗΤΗΣΕ 500 ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Μια ιστορία γραφειοκρατικής τρέλας και παραλόγου αποκάλυψε ο δήμαρχος Σύμης, ο οποίος συνόδευσε στη Σμύρνη τα αδέλφια του νεκρού από τη κακοκαιρία στη Ρόδο που αγνοείτο επί μέρες μέχρι να βρεθεί τελικά στην Τουρκία. Το προξενείο ζήτησε από τα ημιλιπόθυμα αδέλφια αμέσως μετά την αναγνώριση 500 ευρώ.

(Πως οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη
Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1.4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.

Tέχνη ρε κουφάλες!!

freddos

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ (Ντοκιμαντέρ)

Ντοκιμαντέρ με θέμα την ιστορία του ρεμπέτικου. Η αναδρομή ξενικά με αναφορά στα μουσικά καφενεία του Πειραιά της δεκαετίας του 1930 και πιο συγκεκριμένα στο καφενείο του Γιώργου Μπάτη στην πλατεία Καραϊσκάκη, όπου το ρεμπέτικο τραγούδι εκφράζει τους απόκληρους της κοινωνίας της εποχής. Στη συνέχεια γίνεται διάκριση στις τρεις κυριότερες φάσεις της ρεμπέτικης ιστορίας: στην προ του 1922 περίοδο, στην περίοδο από το 1922 ως το 1940, οπότε και επέρχεται ο συγκερασμός με το ύφος των σμυρναίικων τραγουδιών που φέρνουν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, και στην τελευταία φάση από το 1940 ως το 1953, που συμπίπτει με την πλήρη άνθηση και εμπορευματοποίηση του ρεμπέτικου, και τελικά με την παρακμή του. Δίνεται το στίγμα της ρεμπέτικης ιδεολογίας ως αντίθετης στην κυρίαρχη κουλτούρα και γίνεται εκτενής αναφορά στους θρυλικούς ρεμπέτες της εποχής ΜΑΡΚΟ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ, ΑΡΤΕΜΗ (ΑΝΕΣΤΗ ΔΕΛΙΑ), ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, αλλά και στους μεταγενέστερους ΜΑΝΩΛΗ ΧΙΩΤΗ και ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ. Αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του Μ. ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ διατρέχουν την ιστορία του ρεμπέτικου, ενώ την αφήγηση συμπληρώνει σπάνιο φωτογραφικό και οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό. 

ΕURO GR OUP (S)