Ακους τον σύντροφο Σεϊτ στο τηλέφωνο να σου μεταφράζει τι μεταδίδει αυτή την στιγμή το τηλεοπτικό κανάλι Χαγιάτ που κάνει λόγο για διαδηλωτές που στήνουν οδοφράγματα, συγκρούονται σώμα με σώμα με πάνοπλους μπάτσους, βλέπεις εικόνες που παραπέμπουν σε πεδίο μάχης. Πιτσιρικάδες, ηλικιωμένοι, με βόμβες μολότοφ, σφεντόνες, πέτρες ορθώνουν το ανάστημα τους μπροστά σε τεθωρακισμένα άρματα, αύρες, οχήματα εκτόξευσης νερού. Δέχονται, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα, χημικά και όμως εκεί. Στο μετερίζι του αγώνα.
«Γυρνάς» ιστοσελίδα. Βλέπεις το πρόγραμμα που μεταδίδεται από την ΕΡΤ. Και τι αντικρίζεις; Κόσμο συγκεντρωμένο σε μια συναυλία να τραγουδάει "μην παρακαλώ σας μη, μη παρακαλώ σας μη, μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε την χώρα μου..." και καπάκι έναν συνδικαλιστή να μας λέει ότι η κυβέρνηση έχει πια χάσει την κοινωνική αποδοχή και πρέπει να πάμε σε εκλογές.
Θλίψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου