Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
Νίκος Κούνδουρος: Η πείνα, σε λίγο, θα πάψει να ‘ναι άοπλη!
Κατά τη διάρκεια μίας συνάντησης στο σπίτι του, στο Μετς, ο αγωνιστής της Αντίστασης και πολυβραβευμένος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σκηνοθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου,Νίκος Κούνδουρος, μίλησε στην Κρυσταλία Πατούλη, για την μετεκλογική πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο του tvxs.
Tι να σκέφτομαι για αυτήν την πρωτοφανή -για τα ελληνικά δεδομένα- σύμπραξη (αν και πρώτη ήρθε στο μυαλό μου η λέξη... συμπαιγνία) των τριών κομμάτων, οι οποίοι αποφάσισαν να πάψουν να βρίζονται;
Η σύμπραξη αυτή, δεν είναι κάτι που το αποφασίζει κανείς την ώρα που κοιμάται. Είναι τεράστιας σημασίας μια τέτοια απόφαση. Δηλαδή, η σύγκλυση και η συνεργασία τριών κομμάτων, που μέχρι χτες είχαν μια εχθρική σχέση. Και τα τρία κόμματα, είχαν το μπαϊράκι το δικό τους –ελληνικό έθιμο κι αυτό- και ξαφνικά εμφανίστηκε η πρόταση: Δεν έχουμε τρία κόμματα, αλλά μία πατρίδα.
Αυτήν την τραγική, τη μελαγχολική και τρυφερή λέξη: Πατρίδα. Αναγκάζονται, λοιπόν, αυτή τη στιγμή τρεις χθεσινοί αντίπαλοι να συμπέσουν στην άποψή τους, και να πουν: Είμαστε η Ελλάδα.
Η φανταστική συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη στον Τζίμη Πανούση (ηχητικό)
Σύγχρονοι ”Νεκρικοί Διάλογοι” και στην θέση του Λουκιανού ο ανεπανάληπτος Τζιμακος …
Σάτιρα, ιστορία, βαθιά ουσία και νοήματα ξεκάθαρα δυστυχώς όμως απόλυτα ξένα για τον μέσο Νεοέλληνα .
Eπικη ”συνέντευξη” απευθείας απο τον Αδη …
Ακούστε με πολύ προσοχή αυτά που έλεγε ο Καστοριάδης και επεξεργαστείτε τα με τη σκέψη σας προσπαθώντας να τα συνδυάσετε με την επικρατούσα ζοφερή κατάσταση σήμερα. Θα εκπλαγείτε με το πόσο σοφά είναι τούτα τα λόγια!
Μπράβο Τζίμη, γενναίε και ευφυή άνθρωπε. Αυτά θα έπρεπε να μας τα λένε οι καθηγητές των Πανεπιστημίων μας και κυρίως οι “προοδευτικοί” που τους αφιερώνω τους στίχους του Βολφ Μπίρμαν με περιφρόνηση εξαιρετική:
Μπράβο Τζίμη, γενναίε και ευφυή άνθρωπε. Αυτά θα έπρεπε να μας τα λένε οι καθηγητές των Πανεπιστημίων μας και κυρίως οι “προοδευτικοί” που τους αφιερώνω τους στίχους του Βολφ Μπίρμαν με περιφρόνηση εξαιρετική:
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012
Ένα βαγόνι γεμάτο νεκρούς
Γράφει η @mp_anana
Άνοιξα τα μάτια λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αυτό συμβαίνει τις μέρες του άγχους. Πρώτη σκέψη της ημέρας ‘δεν έχω πληρώσει τη δεη’. Γαμώ τη δεή η επόμενη σκέψη. Το αντίδοτο του άγχους κοιμάται δίπλα μου. Ευτυχώς. Μέχρι να φτάσω στο μετρό η δεη έχει γίνει μια δουλειά που θα ταχτοποιήσω αύριο.
Μπαίνω στο μετρό. Αλλάζω γραμμή στο σύνταγμα και μπαίνω στο βαγόνι που με οδηγεί στον τελικό προορισμό. Μόλις που πρόλαβα να βρω τη γωνιά μου και να βγάλω το βιβλίο, μια σπαρακτική φωνή από δίπλα επαναλαμβάνει ‘Δε μπορώ να πάρω ανάσα’, ΄Χάνομαι’. Είναι μια γυναίκα γύρω στα 40 με τα ρούχα της δουλειάς. Έχει ιδρώσει, το βλέμμα της φανερώνει απελπισία, δε μπορεί να πάρει ανάσα. Παθαίνει έμφραγμα, κρίση πανικού, τι συμβαίνει; Οι διπλανοί της δεν την κοιτάνε καν. Την πλησιάζω. Δεν κουνιέται κανείς.
Μόνο εγώ την ακούω ρε; Τι γίνεται;
Oι Flogging Molly στην Ελλάδα τον Αυγουστο
Μερικές μπάντες απευθύνονται στο μυαλό. Άλλες, όπως οι Flogging Molly, απευθύνονται στην καρδιά!
Αυτή η ιρλανδο-αμερικάνικη folk punk μπάντα, που στις φλέβες των μελών της τρέχει κέλτικο αίμα, επιστρέφει στην Ελλάδα για δύο «παθιασμένες» εμφανίσεις!
Θεσσαλονίκη, Τρίτη 28 Αυγούστου 2012, Block 33
Αθήνα, Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012, Gagarin 205
Οι διαπεραστικοί, πάντα επίκαιροι και «καυστικοί» στίχοι, οι αξεπέραστες μελωδίες, οι συγκλονιστικές live εμφανίσεις σε συνδυασμό με τον απεριόριστο ενθουσιασμό, τη μεταδοτική ενέργεια και την αφοσίωσή που δείχνουν στους fans τους, έχουν κάνει τους Flogging Molly ένα πραγματικά ξεχωριστό και αγαπητό συγκρότημα.
«Εάν η μουσική μας δεν είχε μαντολίνο, ακορντεόν, βιολί και σφυρίγματα θα ήταν punk rock, και αν δεν είχε κιθάρα, μπάσο και drums θα ήταν παραδοσιακή Ιρλανδική μουσική. Αλλά σημασία δεν έχουν οι ταμπέλες!» λέει ο ιδρυτής του συγκροτήματος Dave King.
Έχοντας πάρει το όνομά τους από ένα τοπικό μπαρ στο Hollywood, όπου τραγουδούσαν όταν ξεκίνησαν, το Molly Malone, οι Flogging Molly δεν είναι απλώς μια μπάντα... είναι μια επταμελής οικογένεια, αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στη μουσική τους.
Αυτή η ιρλανδο-αμερικάνικη folk punk μπάντα, που στις φλέβες των μελών της τρέχει κέλτικο αίμα, επιστρέφει στην Ελλάδα για δύο «παθιασμένες» εμφανίσεις!
Θεσσαλονίκη, Τρίτη 28 Αυγούστου 2012, Block 33
Αθήνα, Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012, Gagarin 205
Οι διαπεραστικοί, πάντα επίκαιροι και «καυστικοί» στίχοι, οι αξεπέραστες μελωδίες, οι συγκλονιστικές live εμφανίσεις σε συνδυασμό με τον απεριόριστο ενθουσιασμό, τη μεταδοτική ενέργεια και την αφοσίωσή που δείχνουν στους fans τους, έχουν κάνει τους Flogging Molly ένα πραγματικά ξεχωριστό και αγαπητό συγκρότημα.
«Εάν η μουσική μας δεν είχε μαντολίνο, ακορντεόν, βιολί και σφυρίγματα θα ήταν punk rock, και αν δεν είχε κιθάρα, μπάσο και drums θα ήταν παραδοσιακή Ιρλανδική μουσική. Αλλά σημασία δεν έχουν οι ταμπέλες!» λέει ο ιδρυτής του συγκροτήματος Dave King.
Έχοντας πάρει το όνομά τους από ένα τοπικό μπαρ στο Hollywood, όπου τραγουδούσαν όταν ξεκίνησαν, το Molly Malone, οι Flogging Molly δεν είναι απλώς μια μπάντα... είναι μια επταμελής οικογένεια, αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στη μουσική τους.
…ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΘΟΥΜΕ
Πως περνάει ο χρόνος…Πριν έναν χρόνο έγραφα: “Oι καναπέδες πάλιωσαν. Βγήκαν οι σούστες τους. Έγιναν τόσο ενοχλητικοί και άβολοι. Οι δρόμοι και οι πλατείες μοιάζουν ως το μόνο μέρος που αξίζει να βρίσκεσαι. Είναι αυτό που λαχταρά η ψυχή σου ”. Πόσα πράγματα μπορεί να έχουν αλλάξει μέσα σ’ έναν χρόνο.
Το περσινό καλοκαίρι ήταν πολύ φορτισμένο, ήταν ποτισμένο από την ελπίδα της αγωνιστικότητας, με μια αύρα αλλαγής ή τουλάχιστον πίστης ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο. Αξίζουμε κάτι καλύτερο; Αναρωτιέμαι. Η επιβράβευση του ενός πόλου της…χρόνιας εξουσίας στις πρόσφατες εκλογές δείχνει το εντελώς αντίθετο. Δεν είναι το θέμα μου που ανήκει ο καθένας, ή που τοποθετεί τέλος πάντων τον εαυτό του.
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;
Εντύπωση προκαλεί και στον πιο ανυποψίαστο πολίτη, η στάση των μιλιταριστικών εντύπων και του συνόλου των καθεστωτικών ΜΜΕ απέναντι στα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής. Οι καθημερινές δολοφονικές επιθέσεις ναζιστών εναντίον μεταναστών και αγωνιστών των κοινωνικών κινημάτων, οι απειλές, τα πογκρόμ και οι επιθέσεις σε μαγαζιά και σπίτια τις νυχτερινές ώρες, ξεπατικώνοντας τις γκεσταμπίτικες μεθόδους, δεν αποτελούν θέμα της επιλεκτικής έτσι και αλλιώς ενημέρωσης που προσφέρουν, ενώ συστηματικά αποκρύπτεται ο ρατσιστικός και φασιστικός χαρακτήρας των επιθέσεων. Παράλληλα, με κλιμακούμενη ένταση επιχειρούν να υπερπροβάλλουν τα ζητήματα εγκληματικότητας, ταυτίζοντας τα με τους μετανάστες, με στόχο τη δαιμονοποίηση τους.
Βέροια : αθώοι οι θύτες της Χρυσής Αυγής, ένοχο το θύμα της
Όταν η δικαιοσύνη εκδίδει αποφάσεις οι οποίες στην ουσία επικροτούν τη δράση των ναζιστών της Χρυσής Αυγής τότε τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν. Όταν το θύμα τιμωρείται με ποινή μεγαλύτερη από αυτή του θύματος τότε το λαϊκό κίνημα θα πρέπει να σταματήσει την ομφαλοσκόπηση και να αναλάβει δράση.
Ο λόγος για τις ποινές που επέβαλλε το δικαστήριο της Βέροιας στη χτεσινή μαραθώνια δίκη των οκτώ ναζιστών μελών της Χρυσής Αυγής που…
τραυμάτισαν σοβαρά έναν Βεροιώτη και για τον ιδιοκτήτη του καφενείου που δέχτηκε την επίθεση και κάθισε στο σκαμνί του κατηγορούμενου με την κατηγορία της εξύβρισης!
Το δικαστήριο αθώωσε τους επτά από τους οκτώ κατηγορούμενους για τυπικούς λόγους! Αφού έκανε όλη τη διαδικασία κήρυξε απαράδεκτη τη δίωξη κατά των επτά ναζιστών γιατί δεν είχε πληρωθεί το παράβολο των 100 ευρώ από τον μηνυτή!!
Όταν ο τύπος τρώει την ουσία τότε είναι προφανές ότι τέτοιες αποφάσεις μπαίνουν στο στόχαστρο της κριτικής και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη λογική και το αυτονόητο.
Όταν ο τύπος τρώει την ουσία τότε είναι προφανές ότι τέτοιες αποφάσεις μπαίνουν στο στόχαστρο της κριτικής και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη λογική και το αυτονόητο.
Γιατί χρειάζονται οι Έλληνες βουλευτές τα πιστόλια;
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
Μερικές σκέψεις για το Αναρχικό κίνημα
Η ανεργία και τα αλλεπάλληλα εισπρακτικά μέτρα των νεοφιλελεύθερων επιλογών της ευ
ρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, έχει σπρώξει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στα όρια της φτώχιας και της απογοήτευσης. Ένα μέρος αυτών, άρχισε δειλά τα τελευταία χρόνια να κινητοποιείται διεκδικώντας, κυρίως τα χαμένα τους προνόμια και την πρότερη οικονομική τους «άνεση». Οι κινηματικές τους διέξοδοι όμως, είτε μέσω των συστημικών ηγεσιών του διεφθαρμένου και αστικού κατά βάση συνδικαλιστικού τους κινήματος, είτε μέσω των θεσμικών κομμάτων της συμβιβασμένης αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, κάθε άλλο παρά γόνιμες είναι.
Κυριακή 24 Ιουνίου 2012
Ξεκίνησε η «μαύρη πορεία» των Ισπανών ανθρακωρύχων προς τη Μαδρίτη. ΦΩΤΟ
Με τη λεγόμενη «μαύρη πορεία» ομάδας 180 ατόμων προς τη Μαδρίτη, οι ανθρακωρύχοι της βόρειας Ισπανίας συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην πολιτική συρρίκνωσης του συγκεκριμένου τομέα...
Οι 180 απεργοί θα περάσουν από αρκετές πόλεις της χώρας μέχρι να καταλήξουν στην πρωτεύουσα. Ήδη, όπως έχει γίνει γνωστό, οι δημοτικές αρχές των πόλεων από όπου θα περάσουν είναι έτοιμες να παράσχουν τροφή και στέγη.
Τα ανθρακωρυχεία στις βόρειες περιοχές της Αστούριας και της Λεόν, πρωταγωνιστούν ως σχεδόν μοναδική πηγή δουλειάς στην ευρύτερη περιοχή εδώ και σχεδόν έναν αιώνα.
Οι 180 απεργοί θα περάσουν από αρκετές πόλεις της χώρας μέχρι να καταλήξουν στην πρωτεύουσα. Ήδη, όπως έχει γίνει γνωστό, οι δημοτικές αρχές των πόλεων από όπου θα περάσουν είναι έτοιμες να παράσχουν τροφή και στέγη.
Τα ανθρακωρυχεία στις βόρειες περιοχές της Αστούριας και της Λεόν, πρωταγωνιστούν ως σχεδόν μοναδική πηγή δουλειάς στην ευρύτερη περιοχή εδώ και σχεδόν έναν αιώνα.
Εσύ,τι θυσίες εισαι διατεθειμένος να κανεις ούτως ώστε να δουλέψεις στα Public;
Εγώ πάντως και χωρίς να νιώθω πως κάνω κάποια θυσία,ορκίζομαι πως δε θα ξαναναματαδώσω ούτε ένα ευρώ ή ....δραχμή σε δαύτους.
Καταστήματα Public: Τι θυσίες θα κάνετε για να δουλέψετε; (Μαρτυρία αναγνώστριας)
Ημερομηνία: 23/06/2012
Συγγραφέας: left.gr
"Τι θυσίες είστε διατεθειμένοι να κάνουν;"
διερευνά να μάθει το Public Recruitment team, πριν προσλάβει κάποιον.
Σοκ προκαλεί η μαρτυρία αναγνώστριας, η οποία απάντησε σε μικρή αγγελεία για την
κατάληψη θέσης εργασίας στα καταστήματα Public,
και δέχθηκε ως απάντηση αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα:
"Λάβαμε το βιογραφικό σας
και θα χρειαστεί να μας πείτε
πόσο ανάγκη έχετε την εργασία που προσφέρουμε,
τι είστε διατεθειμένη να κάνετε για να εργαστείτε και να επιτύχετε
καθώς και τις θυσίες που θα κάνετε."
Σάββατο 23 Ιουνίου 2012
Το εθνικό παραμύθιασμα ενός ηττημένου λαού
Ο χθεσινός ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, καθώς και ο εθνικός ενθουσιασμός που τον συνοδεύει, είναι η απόδειξη του πόσο απελπιστικά ηττημένος είναι ο ελληνικός λαός.
Ας σοβαρευτούμε για μια στιγμή κι ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι σπάνιο για τις συνήθειες και το χαρακτήρα του λαού μας: να ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ.
Όχι με την έννοια του «σκέφτομαι τις δουλειές που έχω να κάνω σήμερα» ή του «σε σκέφτομαι πολύ» ή ακόμη του «σκέφτομαι τι αυτοκίνητο ή υπολογιστή να αγοράσω», διότι όλες αυτές οι διανοητικές ενέργειες προϋποθέτουν μεν μία ορισμένη εγκεφαλική δραστηριότητα, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι όπου υπάρχει εγκεφαλική δραστηριότητα, υπάρχει και σκέψη.
Η σκέψη δεν είναι διεκπεραίωση καθηκόντων ούτε υπορουτίνα, όπως λέμε στη γλώσσα των υπολογιστών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)