Όταν ελαφρά τη καρδία, δήθεν σοβαροί δημοσιογράφοι εξομοίωναν την Αριστερά με την Ακροδεξιά, ως τα δύο άκρα του ίδιου άξονα, όταν ήταν σαν να έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι την Κανέλλη και τον Παπαδημούλη με τον Κασιδιάρη και τον Μιχαλολιάκο, όταν δημιουργούσαν υποτιθέμενα αντίβαρα και δίπολα, τότε άνοιγαν τον δρόμο για τον ερχομό της ναζιστικής συμμορίας στα τηλεοπτικά πλατό και την εξοικείωση του μέσου αμόρφωτου και απαίδευτου ατόμου, με το “όλοι τα ίδια είναι”.
Λες και ποτέ η Αριστερά κινήθηκε με βίαιο τρόπο σε όποιον απλά δεν της αρέσει. Λες και ποτέ η Αριστερά έψαχνε για θύματα. Κι όμως τα ΜΜΕ, συνέδεσαν το σπάσιμο βιτρίνων με την Αριστερά, τους νεκρούς στην Marfin με την Αριστερά, τους “ατίθασους” διαδηλωτές με την Αριστερά, αυτούς που δεν έστρεφαν και το άλλο μάγουλο στο γκλοπ των ΜΑΤ, με την Αριστερά.